Σημαντικοὶ σταθμοί τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821
14 Σεπτεμβρίου 1814, Ἵδρυση Φιλικῆς Ἑταιρείας
Ἡ Φιλικὴ Ἑταιρεία ἦταν ἡ σημαντικότερη ἀπὸ τὶς μυστικὲς ὀργανώσεις ποὺ σχηματίστηκαν γιὰ τὴν προετοιμασία ἐπανάστασης τοῦ 1821 γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία. Ἱδρύθηκε τὸ 1814 στὴν Ὀδησσό της Ρωσσίας, καὶ σύμφωνα μὲ τοὺς παλαιότερους ἱστορικούς, ἀπὸ τὸν Ἐμμανουὴλ Ξάνθο, τὸν Νικόλαο Σκουφᾶ καὶ τὸν Ἀθανάσιο Τσακάλωφ.
25 Μαρτίου 1821, Ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης
Ἡ 25η Μαρτίου, ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, εἶχε ὁριστεῖ ὡς ἡμέρα ἔναρξης τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης, κατὰ τοῦ Τουρκικοῦ ζυγοῦ, ἀπὸ τὸν ἀρχηγὸ τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας Ἀλέξανδρο Ὑψηλάντη «ὡς εὐαγγελιζομένη τὴν πολιτικὴ λύτρωση τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους». Ἡ ἡμερομηνία αὐτὴ θεωρήθηκε ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς ἀπὸ τὶς πρῶτες ἤδη ἡμέρες τῆς Ἐπανάστασης, καὶ μάλιστα ὡς ἔναρξη εἰδικῆς χρονολόγησης, ἀκόμα καὶ σὲ περιοχὲς ποὺ εἶχαν ἐπαναστατήσει νωρίτερα.
23 Σεπτεμβρίου 1821, Ἅλωση τῆς Τριπολιτσάς
Ἀπελευθέρωση τῆς Τριπολιτσὰς ὀνομάζεται στὴ νεότερη ἑλληνικὴ ἱστορία ἡ κατάληψη τῆς πόλης τῆς Τρίπολης στὶς 23 Σεπτεμβρίου 1821, ἕξι μῆνες μετὰ ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς ἐπανάστασης τοῦ 1821.
30 Μαρτίου 1822, Σφαγὴ τῆς Χίου
Ἡ σφαγὴ τῆς Χίου ἀναφέρεται στὴν σφαγὴ δεκάδων χιλιάδων Ἑλλήνων τῆς Χίου ἀπὸ τὸν Ὀθωμανικὸ στρατό. Τὸ γεγονὸς συνέβη 30 Μαρτίου τοῦ 1822. Εἶχε προηγηθεῖ ὁ ξεσηκωμὸς τοῦ νησιοῦ στὶς 11 Μαρτίου 1822, μὲ τὴν ἀπόβαση ἐκστρατευτικοῦ σώματος Σαμιωτῶν. Οἱ Ὀθωμανοὶ κλείστηκαν ἀρχικὰ στὸ κάστρο. Στὶς 30 Μαρτίου ἔφθασε ὁ ὀθωμανικὸς στόλος ὁ ὁποῖος ἔλυσε τὴν πολιορκία καὶ ἄρχισε τὴ σφαγὴ τοῦ ὀρθόδοξου πληθυσμοῦ μὲ τὴ συμμετοχὴ καὶ ἄτακτων μουσουλμάνων ποὺ κατέφθαναν ἀπὸ τὶς ἀκτὲς τῆς Μ. Ἀσίας.
26 Ἰουλίου 1822, Μάχη των Δερβενακίων
Ἡ Μάχη των Δερβενακίων, γνωστὴ καὶ ὡς Σφαγή του Δράμαλη, ἦταν μία ἀπὸ τὶς σημαντικότερες μάχες ποὺ πραγματοποιήθηκαν κατὰ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1821, μὲ νικηφόρα ἔκβαση γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ μεγάλη καταστροφὴ τῶν ὀθωμανικῶν δυνάμεων ὑπὸ τὸν ἀρχιστράτηγο Μαχμοὺτ πασᾶ Δράμαλη. Ἡ μάχη αὐτὴ δόθηκε στὶς 26 Ἰουλίου 1822, σὲ δύο ἀπὸ τὰ τέσσερα μικρὰ ὀρεινὰ περάσματα , μεταξὺ Κορίνθου καὶ κοιλάδας Ἄργους. Ἄλλο ἀποτέλεσμα τῆς μάχης αὐτῆς ἦταν ἡ ἐνίσχυση τῆς φήμης του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
21 Ἰουνίου 1824, Καταστροφὴ τῶν Ψαρῶν
Καταστροφὴ τῶν Ψαρῶν ἀποκαλεῖται ἡ ἅλωση τῶν Ψαρῶν καὶ ἡ σφαγὴ τῶν κατοίκων τους ἀπὸ τὸν Ὀθωμανικὸ Στρατὸ τὸν Ἰούνιο τοῦ 1824, κατὰ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1821. Τὰ Ψαρᾶ, τὸ ἰσχυρὸ αὐτὸ προπύργιο ἀπέναντι τοῦ Ὀθωμανικοῦ στόλου καὶ τῶν Ὀθωμανῶν, ἦταν λόγῳ τῆς γεωγραφικῆς της θέσης, τῶν τολμηρῶν κατοίκων της καὶ τῶν συχνῶν ἀποβάσεων ὁ τρόμος τῶν Ὀθωμανῶν καὶ ἐπέσυρε συνεχῶς τὴν ὀργὴ καὶ ἐκδίκησή τους.
20 Μαΐου 1825, Μάχη στὸ Μανιάκι
Ἡ Μάχη στὸ Μανιάκι ἦταν πολεμικὴ συμπλοκὴ τῆς ἐπανάστασης τοῦ 1821 ἀνάμεσα σὲ Αἰγύπτιους καὶ Ἕλληνες. Λαμβάνοντας χώρα τὴν 20η Μαΐου 1825, στὸ Μανιάκι Μεσσηνίας, εἶχε νικηφόρα ἔκβαση γιὰ τοὺς Αἰγύπτιους τοῦ Ἰμπραὴμ Πασᾶ, μὲ τὸν ἀρχηγὸ τῶν Ἑλλήνων, Παπαφλέσσα, νὰ σκοτώνεται στὴ μάχη.
10 Ἀπριλίου 1826, Ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου
Ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου ἢ κατὰ ὁρισμένους συγγραφεῖς Ὁλοκαύτωμα τοῦ Μεσολογγίου ἀναφέρεται στὴν ἔξοδο ποὺ πραγματοποίησαν οἱ πολιορκημένοι στρατιῶτες καὶ ἄμαχοι τοῦ Μεσολογγίου, ὅταν οἱ δυνατότητες συνέχισης τῆς ἄμυνας ἀπέναντι στὰ τουρκικὰ καὶ αἰγυπτιακὰ στρατεύματα εἶχαν χαθεῖ, λόγῳ ἐξάντλησης τῶν τροφίμων. Τὸ γεγονὸς συνέβη τὴν νύχτα μεταξὺ 10ης καὶ 11ης Ἀπριλίου , κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἐπανάστασης τοῦ 1821.
20 Ὀκτωβρίου 1827, Ναυμαχία τοῦ Ναυαρίνου
Ἡ ναυμαχία στὸ Ναυαρίνου ἔγινε στὶς 20 Ὀκτωβρίου τοῦ 1827, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἑλληνικῆς ἐπανάστασης (1821-1832) στὸν κόλπο Ναυαρῖνο, στὴ δυτικὴ ἀκτὴ τῆς χερσονήσου τῆς Πελοποννήσου στὸ Ἰόνιο Πέλαγος.
Ἡ καταβύθιση τοῦ ὀθωμανικοῦ μεσογειακοῦ στόλου ἔσωσε τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση ἀπὸ τὴν κατάρρευση πρὸς τὴν ὁποία ἔβαινε μετὰ ἀπὸ 6 καὶ πλέον χρόνια ἄνισου ἀγῶνα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἐναντίον δυνάμεων ποὺ ἐπιστράτευε ἡ Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία.
6 Ἰανουαρίου 1828, Ἄφιξη τοῦ Καποδίστρια στὴν Ἑλλάδα
Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας φτάνει στὸ Ναύπλιο, μετὰ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἐθνοσυνέλευσης τῆς Τροιζήνας, ἡ ὁποία τὸν ἐξέλεξε πρῶτο κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδας. Τρεῖς μέρες ἀργότερα φτάνει στὴν Αἴγινα, πρώτη πρωτεύουσα τῆς ἐλεύθερης Ἑλλάδας.
12 Σεπτέμβρη 1829, Ἡ τελευταία μάχη τοῦ ἀγῶνα
Ἡ τελευταία μάχη τοῦ ἀγῶνα δόθηκε νικηφόρα ἀπὸ τὸν Δημήτριο Ὑψηλάντη στὴν Πέτρα τῆς Βοιωτίας στὶς 12 Σεπτέμβρη 1829.
3 Φλεβάρη 1830,
Ἀναγνώριση τοῦ πρώτου ἀνεξάρτητου Ἑλληνικοῦ κράτους
Τὸ Πρωτόκολλο τῆς ἀνεξαρτησίας τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους (γνωστὸ καὶ ὡς Πρωτόκολλο τοῦ Λονδίνου τοῦ 1830) ὑπογράφτηκε ἀπὸ τὴν Ἀγγλία, τὴ Γαλλία καὶ τὴ Ρωσία στὶς 3 Φεβρουαρίου τοῦ 1830. Ἦταν ἡ πρώτη ἐπίσημη, διεθνὴς διπλωματικὴ πράξη ποὺ ἀναγνώριζε τὴν Ἑλλάδα ὡς κυρίαρχο καὶ ἀνεξάρτητο κράτος μὲ ὅλα τὰ δικαιώματα –πολιτικά, διοικητικά, ἐμπορικά– ποὺ ἐκπορεύονταν ἀπὸ τὴν ἀνεξαρτησία της, τὸ ὁποῖο θὰ ἐπεκτεινόταν νότια τῆς συνοριακῆς γραμμῆς ποὺ ὅριζαν οἱ ποταμοὶ Ἀχελῶος καὶ Σπερχειός.