Παναγία Γερόντισσα - Ἱερά Μονή Παντοκράτορος
H Ἱερή εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς "Γερόντισσας" βρίσκεται στήν I.M. Παντοκράτορος καί εἶναι ἡ ἐφέστια εἰκόνα τῆς Μονῆς. H παράδοση ἀναφέρει ὅτι εἶναι δῶρο τοῦ Βυζαντινοῦ αὐτοκράτορα Ἀλεξίου A' τοῦ Κομνηνοῦ πρός τό μοναστήρι.H εἰκόνα ἀποτελεῖ ἀντίγραφο τῆς ψηφιδωτῆς εἰκόνας τῆς Πναγίας τῆς "Γοργοεπηκόου", πού βρισκόταν στήν I. Μονή Παντοκράτορος στήν Κωνσταντινούπολη, ἡ ὁποία εἶχε κτιστεῖ ἀπό τόν ἴδιο τόν αὐτοκράτορα. H συγκεκριμένη εἰκόνα εἶναι ἡ μοναδική φορητή εἰκόνα, ἡ ὁποία ἀπεικονίζει τήν Παναγία ὁλόσωμη σέ στάση δέησης. H μορφή τῆς εἶναι εὐχάριστη, γλυκύτατη καί γεμάτη ἔλεος, ἀφήνοντας στόν κάθε προσκυνητή αἰσθήματα χαρᾶς, εὐφροσύνης, ἀγαλλιάσεως, ἐλπίδας, παρηγοριᾶς καί εὐσπλαχνίας. H μορφή τῆς Παναγίας σ' αὐτήν τήν εἰκόνα δείχνει σέ κάθε πιστό ὅτι προστρέχει στήν ἀνάγκη τῶν τέκνων της καί πάντοτε παραμυθεῖ αὐτούς.Τό πρῶτο θαύμαH εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Γερόντισσας, εἶναι θαυματουργή. Τό πρῶτο θαῦμα πού ἀποδίδεται σέ αὐτήν ἀναφέρεται στά χρόνια της βασιλείας τοῦ Ἀλεξίου A' τοῦ Κομνηνοῦ.'Ὅταν κτιζόταν τό ἀρχικό μανύδριο, 500 περίπου μέτρα μακριά ἀπό τά σημερινά κτίρια τῆς Μονῆς, καί ἐνῶ οἱ ἐργάτες ἔκτιζαν, ἡ εἰκόνα μαζί μέ τά ἐργαλεῖα τῶν οἰκοδόμων ἐξαφανίζονταν μυστηριωδῶς καί ὅταν τά ἀναζητοῦσαν τό πρωί τά ἀνακάλυπταν στό σημεῖο πού βρίσκεται σήμερα ἡ Μονή. Ἐνῶ κατάλαβαν ὅτι τό θέλημα τῆς Παναγίας ἦταν νά κτιστεῖ τό μοναστήρι σέ αὐτό τό σημεῖο, πού ἡ ἴδια εἶχε ἐπιλέξει, καί ὅπου τελικά οἰκοδομήθηκε ὁ ἀρχικός πυρήνας τῆς Μονῆς.Τό προσωνύμιο Γερόντισσα ἀποδόθηκε στήν εἰκόνα πολύ ἀργότερα, ὕστερα ἀπό ἕνα καθοριστικό γιά τήν ὀνομασία τῆς θαῦμα τῆς Παναγίας. H ἀρχική θέση τῆς εἰκόνας ἦταν μέσα στό Ἱερό Βῆμα πίσω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα.Τήν ἐποχή, πού ἔγινε τό θαῦμα, ἕνας πολύ ἐνάρετος καί μεγάλος σέ ἡλικία ἡγούμενος μετροῦσε τίς τελευταῖες ὧρες τῆς ἐπίγειας ζωῆς του. Κατά θεία ἀποκάλυψη γνώρισε τό τέλος του καί θέλησε νά κοινωνήσει τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Γι' αὐτό τό λόγο παρακάλεσε τόν ἱερομόναχο ἐφημέριο πού ἱερουργοῦσε τή συγκεκριμένη ἡμέρα νά συντομεύσει τή Θεία Λειτουργία, ὥστε νά προλάβει νά κοινωνήσει. O ἱερομόναχος ὅμως δέν ὑπάκουσε καί συνέχισε νά λειτουργεῖ μέ ἀργό ρυθμό. Ξαφνικά ἀκούστηκε ἀπό τήν εἰκόνα ἡ φωνή τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία πρόσταζε τόν ἱερομόναχο νά τελειώσει γρήγορα τήν Θεία Λειτουργία, ὥστε νά προλάβει νά κοινωνήσει ὁ ἡγούμενος. 'Ἔτσι καί ἔγινε. Μόλις ὁ Γέροντας κοινώνησε, ἐκοιμήθη καί ἐξαιτίας αὐτοῦ του περιστατικοῦ, ἡ εἰκόνα ἀπέκτησε τήν προσωνυμία "Γερόντισσα".Κατόπιν ἡ εἰκόνα μεταφέρθηκε ἔξω ἀπό τό Ἱερό Βῆμα καί τοποθετήθηκε στήν ἀριστερή κολόνα τοῦ κυρίως Ναοῦ, ὅπου μέχρι σήμερα βρίσκεται, ὥστε νά μποροῦν νά προσκυνοῦν οἱ ἐπισκέπτες τῆς Μονῆς.H εἰκόνα ἀνακαινίσθηκε καί ἐπενδύθηκε μέ νεότερο ἀργυρό κάλυμμα, ὑψηλῆς τέχνης, κατασκευασμένο ὕστερα ἀπό ἐκφρασμένη ἐπιθυμία τῆς ἴδιας της Θεοτόκου μέ ἔξοδα Κωνσταντινουπολίτισσας ἀρχόντισσας. Τό πιθάρι πού ἀπεικονίζεται ἐπάνω στό κάλυμμα ἔγινε πρός ἀνάμνηση θαύματος τῆς Παναγίας τό 17ο αἰώνα.Ἐκείνη τήν ἐποχή τό μοναστήρι δέν εἶχε καθόλου λάδι καί, ἐνῶ οἱ ἀνάγκες ἦταν μεγάλες, οἱ ἐλλείψεις ἦταν τεράστιες μέ ἀποτέλεσμα οἱ μοναχοί νά ἐγκαταλείψουν τή Μονή. O ἡγούμενος προσευχόταν στή Γερόντισσα καί εἶχε ἐναποθέσει ὅλες του τίς ἐλπίδες σέ Αὐτή.
Μετά τίς προσευχές τοῦ ἡγούμενου, ἕνα πρωί οἱ Πατέρες εἶδαν νά τρέχει τό λάδι ἀπό τήν εἴσοδο τῆς ἀποθήκης, ὅπου φυλάσσονταν τά ἄδεια πιθάρια. 'Ὅταν μπῆκαν μέσα εἶδαν ἕνα ἀπό τά πιθάρια, τό ὁποῖο σώζεται μέχρι σήμερα, νά ἔχει ξεχειλίσει ἀπό τό λάδι.Μέ αὐτό τό λάδι, τοῦ ὁποίου ἡ ροή ἦταν ἀσταμάτητη γέμισαν ὅλα τά ἄδεια πιθάρια πού βρίσκονταν στήν ἀποθήκη καί μόνο τότε αὐτό σταμάτησε νά ἀναβλύζει.
- Πηγή: https://www.monastiriaka.gr/index.php?newsid=62845#sthash.SOP9ZuhY.dpuf