Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015

2015-11-06 22:13

·    Τά εἰσόδια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀντινόης κ.κ. Παντελεήμονος

     Μεγάλη καί παγκόσμιος εἶναι ἡ σημερινή γιορτή τῆς Παναγίας ἐνδόξου, ὑπερευλογημένης, δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας. Ὁλόκληρος ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικός κόσμος σ' ὅλα τά μέρη τῆς γής πανηγυρίζει τά Εἰσόδια στά Ἅγια τῶν Ἁγίων της Μητέρας τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

     Ἄνθρωποι καί ἄγγελοι συγχωρεύουν καί συναγάλλονται. Εὐφραίνεται καί πανηγυρίζει ἡ γῆ καί οἱ πιστοί σπεύδουν μέ κάθε εὐλάβεια νά τιμήσουν τήν πανύμνητο Μητέρα τοῦ Κυρίου μας. Οἱ Χριστιανοί προστρέχουν μέ πίστη γιά νά ἀσπασθοῦν τήν ἁγία εἰκόνα Της. Μέ συντριβή καρδίας στρέφουν οἱ πονεμένοι τίς προσευχές τούς σ' Αὐτή, γιά νά Τῆς ἐκφράσουν τόν πόνο τους, νά ζητήσουν τήν προστασία καί τή βοήθειά Της. Ὅλοι οἱ πιστοί θά Τήν μακαρίζουν, θά τήν ἀνυμνοῦν, θά τήν δοξάζουν σ' ὅλες τίς ἐποχές. Ἡ Θεοτόκος Μαρία εἶναι ἡ πηγή τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς σωτηρίας γιά ὅλους, μικρούς καί μεγάλους.

     Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου ἀποτελοῦν τό προπαρασκευαστικό στάδιο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Εἰσέρχεται στά Ἅγια τῶν Ἁγίων ὅπου μόνο ὁ Ἀρχιερεύς εἰσήρχετο μία φορά τό χρόνο. Τήν ὑποδέχεται ὁ Προφήτης Ζαχαρίας, ὁ πατέρας τοῦ Προδρόμου, καί λαμπαδηφόροι παρθένες συνοδεύουν τήν μόλις τριῶν ἐτῶν Παρθένο καί Ἁγνή Κόρη τοῦ Ἰωακείμ καί τῆς Ἄννης. Εἰσέρχεται στά Ἅγια τῶν Ἁγίων Αὐτή, πού ἀξιώθηκε νά γίνει ἡ ἔμψυχος Κιβωτός τοῦ Θεοῦ καί τρέφεται μέ οὐράνια τροφή. Εἰσέρχεται στά Ἅγια τῶν Ἁγίων Αὐτή, πού μέ τήν ἁγιότητά Της ξεπέρασε τήν ἁγιότητα ὅλων τῶν Ἀγγελικῶν Ταγμάτων. Εἰσέρχεται στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, σάν χρυσό θυμιατήρι, Αὐτή, πού δέχθηκε στά μητρικά Της σπλάγχνα τό Πῦρ τῆς Θεότητας. Εἰσέρχεται στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, σάν τή χρυσή στάμνα πού περιέχει τό Μάννα, Αὐτή, πού ἔφερε τόν Οὐράνιο Ἄρτο, τόν Χριστό. Εἰσέρχεται στά Ἅγια τῶν Ἁγίων Αὐτή, πού θά ἔτρεφε τόν Δημιουργό τοῦ Σύμπαντος.
     Ἡ Θεοτόκος Μαρία καταστάθηκε Μητέρα τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Γι' αὐτό τήν ἁγία προσωπικότητα Τῆς προφήτευσαν οἱ Προφῆτες. Ὁ Μωυσῆς Τήν εἶδε, σάν τήν φλεγόμενη, ἀλλά μή καιγόμενη Βάτο. Ὁ Ἰακώβ, σάν τήν Κλίμακα, πού ἕνωνε τήν γῆ μέ τόν οὐρανό. Ὁ Ἀββακούμ, σάν τήν ἔνδροσο Πόκο. Ὁ Δανιήλ, σάν τό Ὅρος τό Ἅγιο καί ἀλλατόμητο.

     Ἡ Ἀειπάρθενος Κόρη, ἡ Θεομήτωρ Μαρία σήμερα εἰσέρχεται στά ἁγιότερα μέρη τοῦ ἐπιγείου ναοῦ τοῦ Θεοῦ καί καταξιώνεται νά γίνει ὁ ὑπέρλαμπρος Ναός τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Φεύγει ἀπό τό κόσμο καί εἰσέρχεται στά ἄνω Βασίλεια. Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι τήν συνοδεύουν. Καί ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου παρέστη σάν Βασίλισσα «ἐν ἰματισμῶ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη».

     Πολλά ὀνόματα μεγάλων γυναικών πέρασαν ἀπό τήν ἀνθρώπινη ἱστορία στήν ἄβυσσο τῆς λήθης. Πολλές βασίλισσες μέ μεγάλη δύναμη ἔσβησαν καί ἐξαφανίσθηκαν. Τό ὄνομα ὅμως τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας μένει ἀθάνατο στούς αἰώνας. Τό ὄνομα τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ συγκινεῖ, παρηγορεῖ καί σώζει ὅσους μέ πίστη προστρέχουν σ' Αὐτήν.

     Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ σ' ὅλα τά σημεῖα τῆς γής ψάλλει ἐγκώμια καί ὕμνους πρός τό μεγαλεῖο Της. Ἀκούγεται ἡ ἱκετευτική δέηση τῶν πιστῶν. Ἡ προφητική ρήση τῆς Θεομήτορος, «ἰδού γάρ ἀπό τοῦ νῦν μακαριούσι μέ πᾶσαι αἵ γενεαί» ἐκπληρώνεται.

     Ἡ δόξα καί τό μεγαλεῖο της Θεοτόκου βρίσκεται στή μεγάλη ταπείνωσή Της. Γιά νά συμμετάσχει κανείς στή δόξα τοῦ Θεοῦ πρέπει νά περάσει προηγουμένως ἀπό τούς στενούς δρόμους τῆς ταπείνωσης. Ἡ Θεοτόκος παρ' ὅλο τό μεγαλεῖο Της, δέν καυχήθηκε. Ἦταν ἡ ταπεινή Κόρη, ἡ ὑπομονητική Μητέρα, πού γιά Χάρη τοῦ Υἱοῦ Τῆς ἀνέλαβε ὅλες τίς εὐθύνες Της πρός Χάρη τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ὑπῆρξε ἡ μαρτυρική καί τεθλιμμένη Μητέρα, πού γεύθηκε τήν πικρία τῶν ἀδίκων ὑποψιῶν τοῦ Ἰωσήφ.

     Τήν ὑπερφυή γέννηση τοῦ Υἱοῦ Τῆς συνόδευσε ὁ ἐξοντωτικός διωγμός τοῦ Ἡρώδη καί ἡ φυγή στή Αἴγυπτο. Τά θαύματα καί τίς ἐπευφημίες τοῦ λαοῦ γιά τόν Υἱό Τῆς παρακολουθοῦν οἱ διαβολές καί οἱ συκοφαντίες τῶν Γραμματέων καί Φαρισαίων, πού ἀποσκοποῦσαν νά χύσουν τό πικρό δηλητήριο στή μητρική Της καρδιά.

     Ὁ σκληρός καί ἀτιμωτικός θάνατος τοῦ Υἱοῦ Τῆς τήν ἔκαμε νά μαρτυρήσει. Ἀντίκρισε τό παιδί Τῆς πάνω στό Σταυρό αἱμόφυρτο καί παλεύοντας μέ τόν θάνατο. Τόν εἶδε νεκρό, γυμνό, ἄταφο. Ποιά ὀδύνη καί θλίψη σπάραξε τή μητρική Της καρδιά! Τότε πραγματοποιήθηκε ἡ προφητεία τοῦ Δικαίου Συμεῶν, ὅτι ἀπό τή καρδιά Της θά περάσει «ρομφαία δίστομος». Ἀλλ' ἡ Παρθένος δέν κλονίσθηκε, οὔτε ὀλιγοψύχησε, οὔτε ἀγανάκτησε γιά τήν ἄδικη σφαγή τοῦ Υἱοῦ Της. Ὑπέμεινε καρτερικά τό Μαρτύριο Ἐκείνου, σάν νά ἦταν δικό Της μαρτύριο.

     Ἡ Παναγία Παρθένος μᾶς δείχνει μέ τό παράδειγμά Της τό δρόμο πρός τήν δόξα. Ἡ ταπείνωσή Της τήν ἀνύψωσαν στήν οὐράνιο δόξα. Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου εἶναι τό προοίμιο τῆς σωτηρίας, πού ἄνοιξε τίς πύλες τοῦ Οὐρανοῦ. Ἀναδείχθηκε τό πολυτιμότερο κόσμημα τοῦ οὐρανοῦ, διότι ἔγινε ἡ Πύλη τοῦ Οὐρανοῦ. Ὑπῆρξε ἡ πιστή δούλη τοῦ Κυρίου, πού ὑπέμεινε τούς ψυχικούς πόνους γιά τά ὅσα ὑπόφερε ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου. Εἶναι τό καταφύγιο τῶν θλιβομένων.

     Σήμερα, ὀφείλομε νά ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τήν ὅλη προσωπικότητα τῆς Ἀειπαρθένου Κόρης. Στίς εὐτυχίες καί στίς δυστυχίες μας, στίς χαρές καί στίς λύπες μας, στό πόνο καί στούς προβληματισμούς μας, ἄς ἔχουμε βοηθό καί προστάτη τή Ὑπέρμαχο Στρατηγό.

     Ἡ ὑπερένδοξός του Θεοῦ Μητέρα, καί τῶν ἁγίων ἀγγέλων ἁγιοτέρα, μᾶς προσκαλεῖ νά εἰσέλθουμε καί ἐμεῖς στά Ἅγια τῶν Ἁγίων. Μᾶς καλεῖ νά εἰσέλθουμε συνοδευόμενοι ἀπό τίς λαμπαδοφόρες ἀρετές καί νά καταστοῦμε καί ἐμεῖς ναοί ἔμψυχοί του Υἱοῦ Της. Μέ τήν ἁγία ζωή μᾶς πρέπει νά τιμήσουμε τή σημερινή γιορτή. Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου, ἄς γίνουν ἀφορμή γιά νά βιώσουμε τά δικά μας εἰσόδια στό ναό τῶν ἀρετῶν.

·     Γιατί ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἦλθε ὡς ἄνθρωπος;

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

     Στὴν ἐρώτηση «Γιατί ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ νὰ ἐμφανιστεῖ στὴ γῆ μὲ ἀνθρώπινο σῶμα καὶ ὄχι μὲ ἄλλη μορφή;» ὁ σοφὸς ἅγιος Ἀθανάσιος ἔδωσε τὴν ἀκόλουθη ἀπάντηση:

    «Ἂν ρωτοῦν γιατί δὲν ἐμφανίστηκε μὲ κάποια ἄλλη, καλύτερη, μορφὴ δημιουργίας, λ,χ. ὡς ἥλιος ἢ φεγγάρι ἢ ἄστρο ἢ φωτιὰ ἢ ἄνεμος - ἀλλὰ ἁπλῶς ὡς ἄνθρωπος, ἂς μάθουν ὅτι ὁ Κύριος δὲν ἦλθε γιὰ νὰ προβάλει τὸν ἑαυτό Του, ἀλλὰ γιὰ νὰ θεραπεύσει καὶ νὰ διδάξει τοὺς πάσχοντες. Ἂν ἐρχόταν στὸν κόσμο ἀποκαλύπτοντας τὸν ἑαυτό Του γιὰ νὰ καταπλήξει ὅσους τὸν ἔβλεπαν, τοῦτο θὰ σήμαινε ὅτι ἦρθε στὸν κόσμο γιὰ νὰ προβληθεῖ. Ἦταν ὅμως ἀπαραίτητο γιὰ τὸν Θεραπευτὴ καὶ Διδάσκαλο ὄχι μόνον νὰ ἔλθει στὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν ὑπηρετήσει πρὸς ὄφελος ὅλων τῶν πασχόντων καὶ ν' ἀποκαλύψει τὸν ἑαυτὸ Του κατὰ τρόπο, ποὺ ἡ ἀποκάλυψη αὐτὴ νὰ ἦταν ὑποφερτὴ ἀπὸ τοὺς πάσχοντες. Οὔτε ἕνα πλάσμα τῆς κτιστῆς δημιουργίας δὲν ἐξέπεσε στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο - οὔτε ὁ ἥλιος, οὔτε τὸ φεγγάρι, οὔτε τὰ ἄστρα, οὔτε τὸ νερό, οὔτε ὁ ἄνεμος πρόδωσαν τὸ Δημιουργό τους. Ἀπεναντίας ὅλα τὰ πλάσματά Του, γνωρίζοντας τὸ Δημιουργὸ καὶ Βασιλέα τους, τὸ Θεὸ Λόγο, παρέμειναν ὅπως Ἐκεῖνος τὰ εἶχε δημιουργήσει. Μόνον τὰ ἀνθρώπινα πλάσματα ξεχώρισαν ἑαυτοὺς ἀπὸ τὸ καλὸ καὶ ἀντικατέστησαν τὴν ἀλήθεια μὲ τὸ ψεῦδος· καὶ τὴν τιμὴ καὶ δόξα ποὺ ἀνήκουν στὸ Θεό, καθὼς καὶ τὴ γνώση περὶ Αὐτοῦ, τὴ μετέθεσαν σὲ δαίμονες καὶ σὲ ὁμοιώματα ἀνθρώπων καμωμένα ἀπὸ πέτρα, δηλαδὴ σὲ εἴδωλα. Συνεπῶς, τί τὸ ἀπίστευτο ὑπάρχει στὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Θεὸς Λόγος ἐμφανίστηκε ὡς ἄνθρωπος στὸν κόσμο, γιὰ νὰ σώσει τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων;». Πράγματι καὶ ἐμεῖς τώρα ρωτᾶμε τοὺς ἀπίστους τοῦ καιροῦ μας: «Μὲ ποιὰ μορφὴ θὰ θέλατε νὰ ἐμφανιστεῖ ὁ Θεός, ἂν ὄχι ὡς ἄνθρωπος;».

·     Ἡ θέση τῶν Χριστουγέννων στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία

     Ὁ ἄγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων τήν ὀνομάζει «μητρόπολιν τῶν ἑορτῶν», καί ἄν δέν ἦταν ἡ Ἀνάσταση, θά λέγαμε, ὅτι ἡ Γέννηση γιά τήν Ἐκκλησία εἶναι «ἑορτή ἑορτῶν καί πανήγυρης πανηγύρεων». Πρώτη λοιπόν καί μεγίστη ἑορτή στήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπό ἄποψη σημασίας καί τοποθετήσεως τῶν γεγονότων μέσα στό μυστήριο τῆς θ. οἰκονομίας εἶναι ἡ Ἀνάσταση, δεύτερη ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Στή Δύση ἀπό τήν ὁποία τόν Δ΄ αἰώνα εἰσήχθη ἡ γιορτή στήν Ἀνατολή, ὡς ξεχωριστή γιορτή ἀπό τή γιορτή τῶν Θεοφανείων, μέ τήν ὁποία γιορτάζονταν προηγουμένως, πρωτεῖα δίνονται ὄχι στήν γιορτή τῆς Ἀναστάσεως, ἀλλά στή γιορτή τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία εἶναι κατ' ἐξοχήν γιορτή τῆς οἰκογενειακῆς ἑστίας.

     Βεβαίως δέν χωρίζονται τά γεγονότα, διότι οἱ θεῖες ἐνέργειες ἔχουν ἴση θέση καί σημασία στό μυστήριο τῆς θ. οἰκονομίας καί τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου. Οὔτε ἡ Γέννηση δικαιώνεται χωρίς τήν Ἀνάσταση οὔτε ἡ Ἀνάσταση νοεῖται χωρίς τήν Γέννηση. Ἡ θέση καί ἡ σημασία τῆς γιορτή τῆς Γεννήσεως στήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία φαίνεται στήν ἱερή ὑμνολογία, πού εἶναι ἡ καλύτερη γλώσσα τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Θεολογίας. «Ἐπεσκέψατο ἠμᾶς, ἐξ ὕψους ὁ Θεός ἠμῶν, ἀνατολή ἀνατολῶν, καί οἱ ἐν σκότει καί σκιά εὔρομεν τήν ἀλήθειαν. Καί γάρ ἐκ τῆς παρθένου ἐτέχθη ὁ Κύριος».

·     «Οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι στή ζωή τοῦ Χριστιανοῦ»  

Τοῦ Ἀρχιμ. Εἰρηναίου Λαφτσή - Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ι.Μ. Ἀλεξανδρουπόλεως 

     Πολλοί ἀπό τούς ἀνθρώπους ἔχουν συνδέσει τούς Ἀγγέλους μέ τά παραμύθια. Ἄλλοι νομίζουν ὅτι εἶναι διακοσμητικά στοιχεῖα τῆς γιορτῆς τῶν Χριστουγέννων.

     Ὑπάρχουν καί κάποιοι πού γνωρίζουν τούς ἀγγέλους ἀπό τά ἔργα τέχνης καλλιτεχνῶν, κυρίως, τῆς βικτωριανῆς σχολῆς.

     Οἱ χριστιανοί ὅμως γνωρίζουμε πώς οἱ Ἄγγελοι ἀποτελοῦν ζωντανή πραγματικότητα καί δέν ἀνήκουν στήν μυθολογία ἤ στήν ἔμπνευση. Εἶναι ἐνεργητικές καί δραστήριες παρουσίες μέσα στόν κόσμο καί μάλιστα ἀποτελοῦν δυναμικό μέρος του. Ὅποιος ἀγνοεῖ τούς Ἀγγέλους, στήν οὐσία στερεῖ τήν ζωή του ἀπό τήν προστασία τους, τήν φροντίδα, τήν βοήθεια καί τήν παρηγοριά τους, τήν ὁποία χαρίζει σέ μᾶς ὁ Θεός ὅταν τό ζητᾶμε μέ τήν προσευχῆς μας.
     Ζοῦμε σέ μία ἐποχή ὅπου ἡ ζωή τῶν ἄλλων δέν ἔχει ἀξία. Ὁ θάνατος ἔγινε τό πιό συνηθισμένο φαινόμενο, τόσο οἰκεῖο σέ μας, πού τό βλέπουμε καθημερινά στά Μέσα Ἐνημέρωσης καί δέν μᾶς προκαλεῖ κάποια ἀνησυχία ἤ ἐντύπωση. Οἱ ἀσθένειες κυριαρχοῦν ἀκόμη καί μέ τήν μορφή παγκόσμιων ἐπιδημιῶν, ὅπως ὁ Ἔμπολα. Οἱ ἰσχυροί της γής ἐκλιπαροῦν γιά εἰρήνη στίς διεθνεῖς συσκέψεις καί ὅταν ἐπιστρέφουν στούς... οἴκους τους, πωλοῦν ὄπλα.

     Τά φυσικά φαινόμενα δημιουργοῦν ἀλλεπάλληλες πλημμύρες, σεισμούς, ξηρασίες πού εἶναι συνέπεια τῆς ἀνθρώπινης κακοποίησης τῆς φύσης. Σέ ἕνα τέτοιο κόσμο, λοιπόν, εἶναι πολύ ἐλπιδοφόρο γιά μᾶς νά ξέρουμε ὅτι ὑπάρχουν ἄγγελοι πού ὑπηρετοῦν τούς ἀνθρώπους καί εἶναι οἱ φύλακές τους.

     Οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε πολλούς λόγους γιά νά νιώθουμε τήν ἀνάγκη τῆς παρουσίας τῶν Ἀγγέλων δίπλα μας. Ἔχουμε ἀνάγκη τήν ἀνακούφιση, τήν ἀνάπαυση, τήν χαρά καί τήν ἐλπίδα πού προσφέρουν.

     Τί εἶναι ὅμως οἱ Ἄγγελοι καί πῶς ὑπάρχουν; Τήν ὕπαρξη τῶν Ἀγγέλων τήν πληροφορούμαστε ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ἡ ὁποία τούς ἀναφέρει ὡς βέβαιο γεγονός πρίν τήν δημιουργία τοῦ κόσμου. Στό βιβλίο τοῦ Ἰώβ (38,6-7) λέει: «Ποιός ἔβαλε τόν ἀκρογωνιαῖο λίθο τῆς γής; Ὅταν ἔγιναν τά ἄστρα μέ ὕμνησαν μέ μεγάλη φωνή ὅλοι οἱ Ἄγγελοί μου». Οἱ στίχοι αὐτοῦ του βιβλίου μᾶς ἀποδεικνύουν ὅτι προϋπῆρχαν. Εἶναι δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ πρίν τήν ὁρατή δημιουργία. Στό πρῶτο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, ἀναφέρεται: «Πιστεύω (...) ὁρατῶν τέ πάντων καί ἀοράτων». Στήν ἀόρατη δημιουργία τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ἀναφέρει τό πρῶτο ἄρθρο ἀνήκουν οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι. Εἶναι ὄντα ἀσώματα πού ἔχουν νοῦ, θέληση, αὐτεξούσιο, δύναμη. Εἶναι οὐράνια ὄντα, πνεύματα μέν συγκρινόμενα μέ τόν ἄνθρωπο, δημιουργήματα κτιστά δέ συγκρινόμενα μέ τόν Θεό πού εἶναι ὁ μόνος ἄκτιστος. (Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός).

     Οἱ Ἄγγελοι εἶναι μέρος τοῦ σύμπαντος κόσμου ὅπως ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, ἐπουράνια, καί ἐπίγεια, ὁρατά καί ἀόρατα».(Κόλ. 1,16). Ο Μ. Βασίλειος λέει ὅτι «ἡ οὐσία τῶν ἀγγέλων εἶναι μία πνοή τοῦ ἀνέμου ἤ μία ἀθάνατη φλόγα. Εἶναι καθαρά καί τέλεια πνεύματα. Δέν τούς περιορίζει οὔτε ὁ χρόνος, οὔτε ὁ χῶρος. Δέν ἔχουν ἡλικία οὔτε γένος, δέν γνωρίζουν πόνο οὔτε φόβο.

     Εἶναι τέλεια ὄντα ἀγάπης, ζωῆς καί ἐνεργητικότητας».

     Τί σημαίνει Ἄγγελος καί ποιό τό ἔργο του; Ἄγγελος σημαίνει ἀγγελιοφόρος καί ὀνομάστηκαν ἔτσι γιατί ἀποστέλλονται ἀπό τόν Θεό στούς ἀνθρώπους, γιά νά ἀναγγείλουν τό θέλημά Του. Λειτουργικά πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα, γράφει ὁ Ἄπ. Παῦλος στούς Ἑβραίους(1,14).

     Αὐτό εἶναι τό ἔργο τούς ὅπως τό γνωρίζουμε ἀπό τήν συνάντηση (φιλοξενία) τῶν τριῶν Ἀγγέλων μέ τόν Ἀβραάμ (Γέν. 18) ἕως τόν Ἄγγελο πού μετακίνησε τόν βράχο ἀπό τόν τάφο τοῦ Ἰησοῦ (Μάτθ. 28: 2-4).

     Ὁ ἀριθμός τῶν ἀγγέλων εἶναι ἀναρίθμητος. Ὅμως κατά τόν Ἅγιο Διονύσιο Ἀρεοπαγίτη χωρίζονται σέ ἐννέα τάγματα ἀνάλογα μέ τίς ὑπηρεσίες πού προσφέρουν. Τά τάγματα αὐτά τά ὀνομάζει «χορούς ἀγγέλων». Αὐτή εἶναι καί οἱ πιό ταιριαστή ὀνομασία ἀφοῦ ὁλόκληρη ἡ ζωή τῶν ἀγγέλων εἶναι ἕνας ἀτελείωτος ὕμνος δοξολογίας καί εὐχαριστίας στόν Τριαδικό Θεό.

     Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ γνωστός σέ ὅλους μας ἀπό τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου (Λουκᾶ 1, 19). Ὁ Ἀρχάγγελος Ραφαήλ εἶναι αὐτός πού μεταφέρει τίς προσευχές μας στόν Κύριο (Τωβίδ 3,16). Ὁ Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης ἀναφέρει καί τόν Ἀρχάγγελο Οὐριήλ.

     Ὅσο πιό πολύ γνωρίζουμε τούς Ἁγίους Ἀγγέλους, τόσο περισσότερο γεμίζει ἡ ζωή μας ἀπό τήν ἀγάπη καί τό μυαλό καί ἡ καρδιά μας ἀπό τήν δυνατότητα νά ἐνεργοῦμε εὐεργετικά στήν ζωή τῶν ἄλλων, ἀφοῦ κατά τόν ὁρισμό τοῦ Ἁγίου Διονυσίου γιά τούς Ἀγγέλους «ἕνας ἄγγελος εἶναι μία εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, ἕνας λαμπρός ὁλοκάθαρος καθρέπτης, ὁ ὁποῖος ἀντανακλᾶ τήν ἀπέραντη ἀγάπη καί καλοσύνη τοῦ Θεοῦ».

     Ἡ Ἐκκλησία μᾶς τιμᾶ τούς Ἀγγέλους μέ ἀπόφαση τῆς 7ης Οἰκ/κῆς Συνόδου, μέ δύο τρόπους: ἑβδομαδιαία ἀφιερώνοντας τήν Δευτέρα στίς ἀγγελικές δυνάμεις καί ἐτησίως μέ ἔξι ἑορτές ἀφιερωμένες στόν ἀγγελικό κόσμο, μέ κεντρικό ἑορτασμό τήν 8η Νοεμβρίου πού εἶναι ἡ Σύναξη ὅλων τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων μέ πρωτοστάτη τόν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ

     Ἄς τιμήσουμε λοιπόν καί μεῖς τούς Ἁγίους Ἀγγέλους τήν ἡμέρα τῆς γιορτῆς τους, ἔτσι ὥστε νά κατασταθοῦν στή ζωή μᾶς βοηθοί καί συνοδοιπόροι μας καί νά τούς παρακαλέσουμε νά γίνουν στή ζωή μας, κατά τά λόγια του Ἁγ. Ἰππολύτου, «οἱ δυνατοί ναῦτες στό τρικυμισμένο καράβι τῆς ζωή μας».

·    Πατερικὴ Σοφία

Εἴμαστε ἔνοικοι σέ προσωρινές καλύβες!

     Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

     Σῶσον μέ ἀπό πηλοῦ, ἴνα μή ἐμπαγῶ» (Ψάλ. 68,15)

     Ἀδελφοί, οἱ ψυχές μᾶς εἶναι ντυμένες μέ πηλό· καί τά πήλινα, χοϊκά σώματά μας ἔχουν δοθεῖ γιά τήν ὑπηρεσία τῆς ψυχῆς μας.

     Εἴθε οἱ ψυχές μας νά μή βουλιάξουν μέσα στό χῶμα! Εἴθε οἱ ψυχές μας νά μή σκλαβωθοῦν στό πήλινο σαρκίο! Εἴθε ἡ ζωντανή φλόγα νά μή σβηστεῖ μέσα στό χοϊκό τάφο!

     Εἶναι ἀπέραντη καί ἀχανής ἡ χοϊκή γῆ πού μᾶς ἕλκει πρός τόν ἑαυτό της, ἀλλά ἀπείρως πλατύτερο εἶναι το ἀπροσμέτρητο βασίλειο τοῦ Πνεύματος πού καλεῖ τήν ψυχή μας, ὡς δικιά του.

     Πράγματι συνδεόμαστε μέ τή γῆ μέ τό χοϊκό σῶμα, ἀλλά συνδεόμαστε καί μέ τόν οὐρανό μέ τήν ψυχή. Εἴμαστε ἔνοικοι σέ προσωρινές καλύβες, εἴμαστε στρατιῶτες πού καταλύσαμε σέ προσωρινές σκηνές.

     Ὤ Κύριε, «σῶσον μέ ἀπό πηλοῦ ἴνα μή ἐμπαγῶ» Ἔτσι προσευχόταν ὁ μετανοημένος βασιλιάς Δαβίδ πού εἶχε ἀρχικῶς παραδοθεῖστον πηλό, στό χῶμα· μέχρι πού εἶδε πώς τό πήλινο σαρκίο μᾶς ἕλκει μέσα στήν ἄβυσσο τῆς καταστροφῆς. Πηλός εἶναι τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, μέ ὅλες τίς φαντασιώσεις του· πηλός εἶναι ἐπίσης ὅλοι οἱ πονηροί ἄνθρωποι πού πολεμοῦν τούς δικαίους· πηλός εἶναι οἱ δαίμονες μέ τόν τρόμο πού σκορποῦν.

     Εἴθε ὁ Κύριος νά μᾶς σώσει ἀπ' ὅλη αὐτή τή χοϊκότητα, διότι Ἐκεῖνος μόνον εἶναι ἱκανός νά τό κάνει. Θά ἔπρεπε νά ἀγωνιζόμαστε πρῶτα ἀπ' ὅλα γιά νά δοῦμε τόν ἐχθρό μέσα μας· τόν ἐχθρό ὁ ὁποῖος προσελκύει τούς ἄλλους ἐχθρούς.

     Ἡ μεγαλύτερη τραγωδία τοῦ ἁμαρτωλοῦ εἶναι ὅτι ἀσυνείδητα καί χωρίς νά τό θέλει εἶναι σύμμαχος τῶν ἴδιων τῶν ἐχθρῶν του!

     Ἀπεναντίας, ὁ δίκαιος ἄνθρωπος ἔχει ριζωμένη στόν Θεό καί στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ τή δύναμη τῆς ψυχῆς του καί γι' αὐτό δέν φοβᾶται. Δέν φοβᾶται τόν ἑαυτό του κι ἑπομένως δέν φοβᾶται καί τούς ἄλλους ἐχθρούς του.

     Δέν φοβᾶται, διότι δέν εἶναι σύμμαχος οὔτε συνεργός τῶν ἐχθρῶν της ψυχῆς του. Κατά συνέπεια, οὔτε ἄνθρωποι οὔτε δαίμονες μποροῦν νά τόν βλάψουν. Ὁ Θεός εἶναι σύμμαχός του καί οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ εἶναι προστάτες του. Τί μπορεῖ τότε νά τοῦ κάνει ἕνας ἄνθρωπος; Τί μποροῦν νά τοῦ κάνουν οἱ δαίμονες; Τί μπορεῖ νά τοῦ κάνει ὁ πηλός;

     Ὤ Κύριε καί Θεέ, Τριάς Ὁμοούσιε, Σύ ὁ Δημιουργός πού ἐνεφύσησες ζῶσες ψυχές στά πήλινα σώματά μας, σῶσε μας κατά τό μέγα Σου ἔλεος!

·    Διδάγματα ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ

     Εἶπε ὁ ἀββάς Ἠσαΐας: «Τή σιωπή νά τήν ἀγαπᾶς περισσότερο ἀπό τό λόγο, γιατί ἡ σιωπή φέρνει θησαυρό, ἐνῶ ἡ ὁμιλία τόν διασκορπίζει».

·    Ἀπὸ τὴν ὑμνολογία τῆς περιόδου

     «Ὁ καθαρώτατος ναός τοῦ Σωτῆρος, ἡ πολυτίμητος παστάς καί παρθένος, τό ἱερόν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ σήμερον εἰσάγεται ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου τήν χάριν συνεισάγουσα τήν ἐν πνεύματι θείῳ· ἥν ἀνυμνοῦσιν ἄγγελοι Θεοῦ· αὕτη ὑπάρχει σκηνή ἐπουράνιος».

     Ἡ Παναγία χαρακτηρίζεται ἀπό τον ὑμνογράφο ὡς «ὁ καθαρώτατος ναός» ἐντός τοῦ ὁποίου κατοικεῖ καί ἐπαναπαύεται ὁ σωτήρας Χριστός. Ὁ ναός τοῦ Σολομῶντος ἧταν ὁ χῶρος, ὅπου, κατά τήν ἀντίληψη τῶν ἑβραίων κατοικοῦσε ὁ Θεός. Ἡ Παναγία εἶναι ὁ ναός, ὅπου, ὄχι θεωρητικά, ἀλλά σωματικά σκήνωσε μέσα της ὁ Θεός. Ὁ ναός τοῦ Σολομῶντος ἀποτελεῖ προτύπωση καί προεικόνιση τῆς Θεοτόκου. Ἡ Παναγία χαρακτηρίζεται ἐπίσης ὡς «ἡ πολυτίμητος παστάς καί παρθένος». «Παστάς» εἶναι τό νυμφικό δωμάτιο. Νύμφη ἐν προκειμένῳ εἶναι ἡ Παναγία. Νύμφη ὅμως παρθένος καί ἀμόλυντος. Νύμφη ἀνύμφευτος. Νύμφη τοῦ Θεοῦ καί Λόγου, ἡ ὁποία καί μετά τή σύλληψη τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ στα σπλάχνα της παραμένει παντοτινά παρθένος. Ἡ Παναγία χαρακτηρίζεται ἐπίσης ὡς «τό ἱερόν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ». Εἶναι τό πρόσωπο στό ὁποῖο ἔχει θησαυριστεῖ, ἔχει μαζευτεῖ, ἔχει ἀποταμιευτεῖ ὅλη ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἡ Παναγία εἶναι τό πρόσωπο, το ὁποῖον ἔχει πλουτίσει μέ τή δόξα τοῦ Θεοῦ.
     «Σήμερον εἰσάγεται ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου». Αὐτός ὁ ναός, αὐτή ἡ παστάς, αὐτό τό ἱερό θησαύρισμα τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ εἰσάγεται σήμερα στόν οἶκο τοῦ Κυρίου (ναός τοῦ Σολομῶντος), συνεισάγουσα ταυτόχρονα στόν ναό τή χάρι τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Τό ἅγιο Πνεῦμα συνοδεύει οὐσιαστικά τήν Παναγία σ' αὐτή της τήν ἐνέργεια.

     «Ἥν ἀνυμνοῦσιν ἄγγελοι Θεοῦ· αὕτη ὑπάρχει σκηνή ἐπουράνιος». Εἰσοδεύουσα ἡ παρθένος στόν ναό ἀνυμνεῖται ἀπό τούς ἀγγέλους, χαρακτηριζόμενη ὡς ἐπουράνιος σκηνή τοῦ Θεοῦ καί Λόγου.

·    Ἕνας ἄγνωστος Ἅγιος

Τὸ Ἅγιο Νήπιο

     Τὸ Ἅγιο αὐτὸ νήπιο, ρωτήθηκε ἀπὸ τὸν ἔπαρχο ποιὸ Θεὸ πιστεύει καὶ ἀπάντησε θαυματουργικὰ μὲ καθαρὴ φωνητικὴ ἄρθρωση, τὸν Χριστό. Τότε ἀμέσως ἀποκεφαλίστηκε.

     Αὐτὸ συνέβη ὅταν ὁ Ἅγ. Ῥωμανὸς (18/9) εἶπε στὸν ἡγεμόνα Ἀσκληπιάδη, ὅτι καὶ τὰ παιδιὰ ἀκόμα γνωρίζουν ὅτι τὰ εἴδωλα δὲν εἶναι θεοί.

     Ἡ μνήμη του τιμᾶται στίς 18 Νοέμβρη.

Καθημερινές: 6:00 π.μ. - 8:00 π.μ.,
Ἑορτές: 7:00 π.μ. - 9:30 π.μ.

Κυριακές: 7:00 π.μ. - 10:00 π.μ.