Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως
2024-12-16 19:21
Ὁ Θεὸς ὅλα τὰ βάζει μέσα στὸ σχέδιό του
Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως σήμερα καὶ ἑορτὴ πάντων των ἀπ΄ αἰῶνος Θεῶ εὐαρεστησάντων, ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως καὶ Ἰωσήφ του μνήστορος. Κάθε χρόνο αὐτὴ τὴν ἡμέρα, αὐτὴ τὴν Κυριακή, ὡς εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἀκοῦμε αὐτὸν τὸν κατάλογο τῶν ὀνομάτων ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ μέχρι καὶ τὸν Ἰωσήφ, τὸν μνήστορα τῆς Παναγίας.
Ὅλοι λίγο-πολὺ γνωρίζουμε ὅτι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ἀναφέρονται σ’ αὐτὸν τὸν κατάλογο, καὶ ποὺ εἶναι τὸ γενεαλογικὸ δένδρο τοῦ Κυρίου, δὲν εἶναι ἅγιοι, ἀλλὰ οἱ περισσότεροι εἶναι συνηθισμένοι ἄνθρωποι μὲ πτώσεις, μὲ ἁμαρτίες. Ἀναφέρονται καὶ δυό, τρεῖς γυναῖκες.
Ἀπὸ τὴν πλευρὰ βέβαια τῶν ἀνθρώπων τὰ πράγματα πῆγαν ὅπως πῆγαν, ὅμως ὁ Θεὸς εἶχε τὸ σχέδιό του, εἶχε τὸ πρόγραμμά του, καὶ ὅ,τι κι ἂν ἦταν οἱ ἄνθρωποι, τελικὰ ὁ Θεὸς ἔκανε ἐκεῖνο ποὺ ἤθελε νὰ κάνει.
Ὁ Ἰακὼβ γέννησε τὸν Ἰωσήφ, τὸν μνήστορα τῆς Μαρίας, «ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός». Στὸ τέλος τέλος ἐμφανίσθηκε ἡ Παναγία, ἀπὸ τὴν ὁποία γεννιέται ὁ Χριστός. Τὰ πράγματα δηλαδὴ ἔφθασαν, ὁδηγήθηκαν, ἐκεῖ ποὺ ἤθελε ὁ Θεός. Ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἔγινε ἄνθρωπος.
Θὰ ἔλεγε κανεὶς ὅτι κάπως ἔτσι συμβαίνει καὶ μὲ τὸν κάθε ἄνθρωπο, διότι ἡ ἀνθρωπότητα εἶναι καὶ ὡς ἕνας ἄνθρωπος. Κάπως ἔτσι συμβαίνει καὶ μὲ τὸν κάθε χριστιανό, ὁ ὁποῖος τελικὰ μπαίνει στὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ, μπαίνει στὴ βουλὴ τοῦ Θεοῦ, μπαίνει στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Μπορεῖ νὰ περάσει κανεὶς ἀπὸ πολλὲς διακυμάνσεις.
Νὰ πέσει, νὰ σηκωθεῖ, καὶ νὰ μοιάζει ὁ δρόμος του περίπου μὲ αὐτὸν τὸν μακρὺ δρόμο ὅλων αὐτῶν τῶν Προπατόρων τοῦ Κυρίου. Ἐὰν ρίξει κανεὶς μιὰ ματιὰ στὸ παρελθόν του, στὴν ὅλη ζωή του, θὰ δεῖ πολλά: καὶ καλὰ καὶ μὴ καλὰ καὶ παράξενα.
Θὰ δεῖ πολλὰ τὰ ὁποῖα, τότε ποὺ γίνονταν, φαίνονταν ὅτι δὲν εἶχαν καμιὰ σημασία, ὅμως ὅλα ὁ Θεὸς τὰ βάζει μέσα στὸ σχέδιό του, μέσα στὸν δρόμο αὐτὸ καὶ ὁ Θεός, ἐφόσον βέβαια δὲν ἀντιδρᾶ καὶ ἐφόσον συγκατατίθεται ἡ ψυχή, τὴν ὁδηγεῖ στὸ τέλος.
Στὸ τέλος περίπου ἡ καθεμιὰ ψυχὴ γίνεται Παναγία, ἐξ ἧς γεννιέται ὁ Χριστός. Διότι μέσα στὴν ψυχὴ τοῦ καθενός, τοῦ κάθε χριστιανοῦ, τελικὰ πρέπει νὰ γεννηθεῖ ὁ Χριστός. Ὄχι ἁπλῶς ὁ ἄνθρωπος νὰ λύσει τὰ προβλήματά του, ὄχι ἁπλῶς νὰ γίνει ἕνας καλὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ νὰ κυοφορήσει τὸν Χριστό, νὰ γεννήσει τὸν Χριστό.
Θὰ ἔλεγε κανεὶς ὅτι ὁ σκοπός μας αὐτὸς εἶναι. Ἤ, ἂν θέλετε, ὁ σκοπὸς τῆς σαρκώσεως τοῦ Χριστοῦ εἶναι νὰ ἀξιωθεῖ ὁ καθένας, ὁ κάθε ἄνθρωπος, νὰ δεχθεῖ μέσα του τὸν Χριστό, καὶ νὰ γεννηθεῖ ἐξ αὐτοῦ ὁ Χριστός. Δηλαδὴ ἡ ὅλη ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου νὰ εἶναι ὄχι ἁπλῶς ζωὴ καλοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ ζωὴ Χριστοῦ.
Ὁ σκοπὸς τῶν ἑορτῶν
Ὁ κατάλογος τῶν ὀνομάτων ποὺ ἀναφέρεται στὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ αὐτὴ τὴν ἡμέρα καὶ ποὺ εἶναι τὸ γενεαλογικὸ δένδρο τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἐνθαρρύνει ὅλους.
Ἄσχετα ποιά εἶναι ἡ προϊστορία μας, ἄσχετα τί μᾶς συνέβη, ἀκόμη, ἂν θέλετε, καὶ τί θὰ συμβεῖ, ἐὰν τελικὰ μείνουμε στὸν Χριστο – ὅ,τι κι ἂν συμβεῖ, ἐμεῖς ἐπιστρέφουμε στὸν Χριστό, μετανοοῦμε, αὐτὸν ζητοῦμε, αὐτὸν θέλουμε, γι’ αὐτὸν ζοῦμε-, ἀρχίζουμε καὶ σιγά-σιγά συνειδητοποιοῦμε τὸν σκοπό μας.
Ὅπως, ὅσο πλησίαζαν οἱ ἡμέρες τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Χριστοῦ, ὅλο καὶ περισσότερο συνειδητοποιοῦσε αὐτὸς ὁ λαὸς ὅτι ἔρχεται ὁ Μεσσίας, ἔτσι ἀκριβῶς καὶ ἐμεῖς συνειδητοποιοῦμε τὸν σκοπό μας.
Τελικά, ὅ,τι καὶ νὰ γίνει, ὁ Κύριος θὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ μορφωθεῖ μέσα μας, ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Θὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ γίνουμε κατάλληλοι νὰ κατοικήσει μέσα μας, νὰ μείνει μαζί μας, νὰ μείνουμε μαζί του. Ὄχι γιὰ λίγο καιρό, ὄχι, ἂν θέλετε, σ’ ὅλη μας τὴ ζωὴ ἀλλὰ στὸν αἰῶνα τὸν ἅπαντα.
Αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπὸς αὐτῶν τῶν ἡμερῶν. Αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπὸς ποὺ γίνονται ὅσα γίνονται πάνω στὴ γῆ ἀπὸ μέρους τοῦ Θεοῦ μέσα στὴν Ἐκκλησία. Αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπὸς ποὺ εἴμαστε χριστιανοί, καὶ αὐτὸ κατὰ βάθος ζητάει ἡ ψυχή μας: νὰ ἑνωθεῖ μὲ τὸν Θεό, μὲ τὸν πλάστη, μὲ τὸν δημιουργό της.
Νὰ ἑνωθεῖ ἀπὸ ἐδῶ διὰ τῆς πίστεως, διὰ τῶν ἔργων, νὰ ἑνωθεῖ ἐν μυστηρίῳ. Νὰ γεννηθεῖ μέσα μας ὁ Χριστός, νὰ ζήσει κανεὶς ἐν Χριστῷ, νὰ ζήσει ἐν αὐτῷ ὁ Χριστός, νὰ φύγει ἀπ΄ αὐτὸν τὸν κόσμο μὲ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ ζήσει αἰώνια μὲ τὸν Χριστό.
Πηγή: www.askitikon.eu