Δῶστε στά παιδιά σᾶς χριστιανική μόρφωση!
Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου
Ὅπως δέν θά μπορέσουμε νά δικαιολογηθοῦμε γιά τά προσωπικά μᾶς ἁμαρτήματα, τό ἴδιο καί γι' αὐτά τῶν παιδιῶν μας. Καί εἶναι λογικό. Γιατί ἄν ἡ κακία ἦταν ἔμφυτη, θά ὑπῆρχε δικαιολογία. Εἶναι γνωστό, ὅμως, ὅτι μέ τή θέληση μᾶς ἀκολουθοῦμε εἴτε τό δρόμο τῆς ἁμαρτίας εἴτε τό δρόμο τῆς ἀρετῆς. Πῶς θά δικαιολογηθεῖ ἑπομένως ὁ γονιός, ποῦ ἄφησε τό πιό ἀγαπημένο τοῦ πλάσμα, τό παιδί του, νά παραστρατίσει;
Ἄν τά παιδιά ἀνατραφοῦν μέ καλές συνήθειες, δύσκολα ἀλλάζουν συμπεριφορά ὅταν μεγαλώσουν. Γιατί ἡ παιδική ψυχή εἶναι σάν τό κάτασπρο, τό ὁλοκάθαρο πανί, πού, ἄν τό βάψουμε μέ κάποιο χρῶμα, βάφεται τόσο καλά, ὥστε, ὅσες φορές κι ἄν θελήσουμε νά τό ξαναβάψουμε, πάντα φαίνεται ἡ ἀρχική βαφή. Ἔτσι, λοιπόν, εἶναι καί τά μικρά παιδιά. Ὅταν συνηθίσουν στό καλό, δύσκολα ἀλλάζουν.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρει μία παροιμία, πού τήν ἔχει δανειστεῖ ἀπό τόν ποιητή Μένανδρο: «Φθείρουσιν ἤθη χρηστά ὁμιλίαι κακαί». Δηλαδή: Οἱ κακές συναναστροφές χαλᾶνε τόν καλό χαρακτήρα (Α' Κόρ. 15:33). Ἄς μήν ἀποροῦμε, πῶς μερικοί γίνονται κλέφτες ἤ ἀκόλαστοι ἤ βλάσφημοι. Τά παιδιά ἀπό μικρά στεροῦνται τή χριστιανική ἀγωγή, συνηθίζουν στό κακό καί μέ τήν πρώτη ἀφορμή ξεστρατίζουν. Γι' αὐτό ὁ ἀπόστολος συμβουλεύει: «Παιδιά, νά ὑπακοῦτε στούς γονεῖς σας, σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Κυρίου· αὐτό ἄλλωστε εἶναι τό σωστό. Τίμα τόν πατέρα σου καί τή μητέρα σου (αὐτή εἶναι ἡ μόνη ἐντολή πού περιέχει ὑπόσχεση), γιά νά εὐτυχήσεις καί νά ζήσεις πολλά χρόνια πάνω στή γῆ. Κι ἐσεῖς, πατέρες, μή φέρνεστε στά παιδιά σας ἔτσι πού νά τά ἐξοργίζετε, ἀλλά νά τά ἀνατρέφετε δίνοντάς τους ἀγωγή καί συμβουλές πού ἐμπνέονται ἀπό τήν πίστη στόν Κύριο» (Ἐφ. 6:1-4). Καί ὁ σοφός Σολομῶν λέει: «Τό παιδί, πού ἔχει παιδαγωγηθεῖ, θά εἶναι σοφό» (Παροιμ. 10:4α). Καί «ὁ γονιός πού δέν χρησιμοποιεῖ τό ξύλο γιά νά παιδαγωγήσει τό γιό του, εἶναι σάν νά τόν μισεῖ· ὁποῖος ὅμως τόν ἀγαπάει, τόν ἀνατρέφει μέ ἐπιμέλεια (:μέ στοργή ἀλλά καί αὐστηρότητα)» (Παροιμ. 13:24).
Μέ ἀρετή, λοιπόν, νά πλουτίζετε τά παιδιά σας καί ὄχι μέ ἀγαθά πρόσκαιρα.
Μήν τούς ἀφήνετε, λοιπόν, πλούτη, ἀλλά παίδευση καί ἀρετή. Ἔτσι δέν θά στηρίζονται στήν κληρονομιά ὑλικῶν ἀγαθῶν, καί θά ἐπιδοθοῦν στή μόρφωση τοῦ νοῦ καί στήν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς. Αὐτός εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος γιά τήν ὑπέρβαση τῆς φτώχειας καί ὅλων τῶν προβλημάτων τῆς ζωῆς. Καί ἄν ὁ καθένας μᾶς φροντίσει νά καλλιεργήσει ἔτσι τά παιδιά του, τελικά ὅλοι, ἀπό γενιά σέ γενιά, θά βρεθοῦμε ἕτοιμοι κατά τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ καί θά ἀμειφθοῦμε ἀπό τόν δίκαιο Κύριό μας. Ἔτσι εἶναι. Ἄν ἀναθρέψεις καλά τό παιδί σου καί τό κάνεις νά ἔχει εὐσέβεια καί ἀγάπη, ἄν κι ἐκεῖνο κάνει τό ἴδιο στά δικά του παιδιά κ.ο.κ, θά σχηματιστεῖ μία ἁλυσίδα εὐλογημένη χάρη σ' ἐσένα, πού ἔγινες ἡ ρίζα ὅλου του καλοῦ.
Οἱ γονεῖς πού παραμελοῦν τήν καλή ἀνατροφή τῶν παιδιῶν τους, εἶναι χειρότεροι κι ἀπό τούς παιδοκτόνους· γιατί οἱ πρῶτοι θανατώνουν τήν ἀθάνατη ψυχή, ἐνῶ οἱ δεύτεροι μόνο τό θνητό σῶμα.
Γονιός δέν εἶναι ἐκεῖνος πού ἁπλά γέννησε ἕνα παιδί, μά ἐκεῖνος πού καί μετά τή γέννησή του τό ἀγαπάει. Κι ἄν ἡ ἀγάπη εἶναι ἀναγκαία ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει ἀπό τή φύση, πολύ περισσότερο χρειάζεται ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει χάρη Θεοῦ. Ἄν δηλαδή πρέπει ν' ἀγαπάει κανείς τά φυσικά του παιδιά γιά νά λέγεται σωστός γονιός, πόσο μᾶλλον τά χαρισματικά παιδιά, τά πνευματικά, τά βαπτισμένα, φροντίζοντας νά μήν κολαστοῦν.
Ἀλλά κι ἐσύ, παιδί μου, νά ὑπακοῦς τούς γονεῖς πού σέ γέννησαν. Γιά ὅσα σου πρόσφεραν, τίποτα δέν μπορεῖς νά τούς ἀνταποδώσεις, οὔτε νά τούς γεννήσεις οὔτε νά μοχθήσεις γι' αὐτούς, ὅσο ἐκεῖνοι γιά σένα. Καί ὅταν ὁ πατέρας σου μαλώνει κάποιο ἀπό τ' ἀδέλφια σου, πρέπει νά συμμερίζεσαι τό γονιό σου. Γιατί ἄν παίρνεις τό μέρος τοῦ ἀδελφοῦ σου, μολονότι ἔσφαλε, θά γίνει χειρότερος. Ἔτσι βάζεις σέ κίνδυνο καί τήν ψυχική σου σωτηρία, ἀφοῦ ὅποιος δέν ἀφήνει νά γιατρευτεῖ μία πληγή, ἔχει μεγαλύτερη εὐθύνη ἀπό κεῖνον πού τήν προκάλεσε, γι' αὐτό καί τιμωρεῖται. Ἕνας τραυματισμός, βλέπεις, ἴσως νά μήν εἶναι ἄμεσα θανατηφόρος, ἐνῶ ἡ παρεμπόδιση τῆς θεραπείας μπορεῖ νά προκαλέσει τό θάνατο.
Ὁ προφήτης Δαβίδ λέει: «Ἀποκτῆστε τήν παιδεία (τοῦ Θεοῦ), γιά νά μήν ὀργιστεῖ ἐναντίον σᾶς ὁ Κύριος» (Ψάλμ. 2:12). Δῶστε στά παιδιά σᾶς χριστιανική μόρφωση. Αὐτή εἶναι ἡ ὑποχρέωσή σας. Ἄν ἀδιαφορήσετε, θά κολαστεῖτε, ἔστω κι ἄν ἔχετε ἄλλες ἀρετές. Νά τούς μάθετε τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, τή δικαιοσύνη, τή σωφροσύνη, τήν ἀνδρεία τῆς ψυχῆς. Νά τά βοηθήσετε νά γνωρίσουν τόν ἑαυτό τους, γιατί μέσ' ἀπό τήν αὐτογνωσία θά ὁδηγηθοῦν καί στή θεογνωσία. Ἄν δέν γνωρίσουν τό Θεό, τί θά τούς ὠφελήσουν ὅλα τ' ἄλλα; Δέν ἀκοῦτε τόν Κύριο, ποῦ λέει στό ἱερό Εὐαγγέλιο, πῶς, ἄν ὁ ἄνθρωπος κερδίσει ὁλόκληρο τόν κόσμο, χάσει ὅμως τήν ψυχή του, δέν ὠφελεῖται σέ τίποτα;
Καλλιεργῆστε, λοιπόν, πνευματικά τά παιδιά σας. Καλλιεργῆστε καί τόν ἑαυτό σας. Ἔτσι θά σωθεῖτε καί θά μπεῖτε στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, μέ τή χάρη τοῦ Χριστοῦ μας.
ἀπό τό βιβλίο: Θέματα Ζωῆς τόμος Α '
Πηγή: https://www.agiameteora.net