Ἱανουάριος - Φεβρουάριος 2016

2016-01-16 11:47

·        Μέγας Βασίλειος: Ὁ Ἅγιος του ἐμπορίου;

π. Ἀλεξάνδρου Διγενῆ
     Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξίωσε νά βιώσουμε καί φέτος τήν μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων καί πορευόμαστε πρός τό κατώφλι τοῦ νέου ἔτους. Ἡ πρώτη ἡμέρα τοῦ νέου ἔτους εἶναι ἀφιερωμένη στήν Περιτομή τοῦ Κυρίου μας, ἀλλά καί στήν ἐπιβλητική μορφή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

     Ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων, ἀκούγοντας κάτι γιά τόν Ἅγιο Βασίλειο, φέρνει στό νοῦ του τόν Ἅγιο Βασίλη πού μᾶς προβάλλουν μέ ἐπιμονή αὐτές τίς ἡμέρες τά Μ.Μ.Ε.: Ἕναν συμπαθητικό, παχουλό, ἀσπρομάλλη γεράκο, μέ κόκκινη φορεσιά, νά μοιράζει δῆθεν δῶρα στά παιδιά, ποντάροντας συνάμα στήν καταναλωτική μανία τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία μάταια ἀποπειρᾶται νά δικαιολογηθεῖ ἀπό τόν ψευτοευσεβισμό τῶν ἑορτῶν.

     Ὁ «εὐσεβισμός» τῶν μεγάλων αὐτῶν ἡμερῶν μεταφράζεται ἀπό τούς περισσότερους σημερινούς ἀνθρώπους σέ κάποιες κρύες τυπικές εὐχές, σέ κάποια γιορτινά τραπέζια, σέ ξενύχτι σέ κάποια κλάμπ, μέ ἐπίσκεψη σέ κάποιο καζίνο ἤ μέ τή συμμετοχή μας σέ κάποια τυχερά παιχνίδια, ἔτσι γιά τό... «καλό», ὅπως συνηθίζεται νά λέμε... Μέ λίγα λόγια: Περνᾶμε Χριστιανικές γιορτές, χωρίς Χριστό, μακριά ἀπό τήν Ἐκκλησία Του...

     Γιά νά ἐπανέλθουμε λίγο στόν Ἅγιο Βασίλη τῶν ΜΜΕ καί νά τόν συγκρίνουμε μέ τόν ἀληθινό Ἅγιο Βασίλειο, ἀς πάρουμε λίγα στοιχεῖα ἀπό τό βίο του.

     Ὁ Μέγας Βασίλειος κοιμήθηκε σέ ἡλικία μόλις 48 ἐτῶν (330 μ. Χ - 378 μ. Χ), ἐξουθενωμένος ἀπό τίς κακουχίες, τίς ἀσθένειες, τήν ἄσκηση. Ὁ Μέγας Βασίλειος μοίρασε ὅτι τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός στούς συνανθρώπους του: Τήν περιουσία του, τά χαρίσματά του, τή ζωή του. Ἔχτισε δέ ὁλόκληρη πόλη ἀπό φιλανθρωπικά ἱδρύματα, ὅπου μποροῦσε ὁ πονεμένος ἄνθρωπος νά βρεῖ ἀνακούφιση καί ἀγάπη. Ὁ ἴδιος ἦταν φορέας τῆς θείας χάριτος καί τοῦ ἁγιασμοῦ, κάτι πού μαρτυροῦν τόσο ἡ ἁγιασμένη ζωή του, ὅσο καί τά σπουδαία συγγραφικά του ἔργα. Ὁ ἴδιος φώναζε μέ τή ζωή του καί τά ἔργα του ὅτι εἶναι φίλος του Χριστοῦ, ὅτι ζεῖ γιά τό Χριστό, ὅτι θέλει νά συνεχίσει νά ζεῖ μέ τό Χριστό... Καί ὁ Χριστός τόν ἀντάμειψε... Τόν ὕψωσε καί τόν θέτει ἐνώπιόν μας ὡς τρανό παράδειγμα, ὡς πρότυπο ἁγιότητος καί ἁγιασμοῦ.... Τί σχέση ἔχει αὐτός ὁ Ἅγιος Βασίλειος, μέ αὐτόν ποῦ προβάλλεται σήμερα; Πόσο πολύ θά μποροῦσαν νά ὠφεληθοῦν σήμερα τά παιδιά μας, ἀλλά καί ὅλοι μας, ἄν γνωρίζαμε τόν πραγματικό Ἅγιο Βασίλειο καί ὄχι αὐτή τήν κωμική φιγούρα, ποῦ φθάνει στά ὅρια τῆς βλασφημίας, ποῦ προβάλλεται σήμερα;
     Πορευόμενοι πρός τή νέα χρονιά ἄς μάθουμε γιά τόν πραγματικό Ἅγιο Βασίλειο, ἄς διδαχθοῦμε ἀπό τήν ἁγιασμένη ζωή του, ἄς τοῦ ζητήσουμε συγγνώμη ἄν καί ἐμεῖς ἄθελά μας τόν παραμορφώσαμε, ἄς μιλήσουμε στά παιδιά μας καί σέ ὅσους μποροῦμε γιά αὐτόν...

     Ἄς θυμόμαστε πάντα ὅτι ὁ Μέγας Βασίλειος εἶναι Ἅγιος του παραδείσου καί ὄχι τοῦ ἐμπορίου.

·        Γιατί βαπτίσθηκε ὁ Χριστός;

     Ὁ ἃγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς ἀναφέρει ἑπτὰ λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους βαπτίστηκε ὁ Χριστός:

     α.  Ὁ Χριστὸς δὲν βαπτίστηκε γιατί εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ ψυχικὴ κάθαρση, ἀλλὰ πῆρε ἐπάνω Του τὴ δική μας κάθαρση: «οὐχ ὡς αὐτὸς χρήζων καθάρσεως, ἀλλὰ τὴν ἐμὴν οἰκειούμενος κάθαρσιν»

     β. Γιὰ νὰ συντρίψει τὰ κεφάλια τῶν νοητῶν δρακόντων (δηλ. τῶν    δαιμόνων) μέσα στὸ νερό, διότι οἱ δαίμονες μετὰ τὴν πτώση τοῦ Ἀδὰμ ἔχουν κατακλύσει τὴ φύση. Ὁ Χριστὸς μὲ τὴ βάπτισή Του τοὺς διώχνει ἀπὸ παντοῦ (βλ εἰκόνα τῆς βαπτίσεως τοῦ Χριστοῦ).

     γ. Γιὰ νὰ πνίξει τὴν ἁμαρτία καὶ ὅλον τὸν παλαιὸ Ἀδὰμ μέσα στὸ νερὸ τοῦ Χριστιανικοῦ βαπτίσματος.

     δ. Γιὰ νὰ ἁγιάσει τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο.

     ε. Γιὰ νὰ ἐκπληρώσει τὸν νόμο καὶ μὲ τὸ βάπτισμα.

     στ. Γιὰ νὰ ἀποκαλύψει στοὺς ἀνθρώπους τὸ μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος.
     ζ. Γιὰ νὰ γίνει γιὰ μᾶς τύπος καὶ ὑπογραμμὸς σὲ ὅλα, ἀλλὰ καὶ στὸ βάπτισμα.

     Στοὺς ἑπτὰ παραπάνω λόγους τοῦ ἁγ. Ἰωάννη τοῦ Δαμασκηνοῦ, ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης προσθέτει καὶ ἕναν ὄγδοο λόγο:

     Γιὰ νὰ ἁγιάσει τὴ φύση τῶν ὑδάτων καὶ προσθέτει: «ὅθεν καὶ τὸ νερὸν ὅπου λάβῃ τις ἀπὸ πηγὴν ἢ ποταμόν, κατὰ τὴν ἡμέραν τῶν Θεοφανείων, μένει ἄσηπτον». Κατὰ τὸν ἃγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο, τὸ θαῦμα γίνεται φανερὸ μὲ τὸ ὅτι, ἀπὸ τὸ νερὸ ποὺ παίρνουμε τὰ Φῶτα, αὐτὸ δὲν ἀλλοιώνεται καὶ δὲν μυρίζει ὅσος καιρὸς καὶ ἂν περάσει.

·        Ἀπόσπασμα ὁμιλίας εἰς τά Ἅγια Φῶτα

     Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου

     Ἐμεῖς δέ ἄς τιμήσωμεν σήμερα τό βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ καί ἄς τό ἑορτάσωμεν σωστά μέ τό νά εὐφραινώμεθα πνευματικά καί ὄχι νά περιποιούμεθα τήν κοιλίαν μας. Θά εὐφρανθοῦμεν δέ μέ ποῖον τρόπον; «Λουσθῆτε διά νά καθαρισθῆτε» (Ἠσ. 1, 16). Ἄν μέν εἶσθε κόκκινοι ἀπό τήν ἁμαρτίαν καί ὀλιγώτερον κόκκινοι ἀπό τό αἷμα, τότε νά γίνετε λευκοί ὅπως τό χιόνι. Ἄν δέ εἶσθε κόκκινοι καί ἄνθρωποι γεμᾶτοι ἀπό αἵματα, τότε ἄς φθάσετε ἔστω καί τήν λευκότητα τοῦ μαλλιοῦ. Πάντως καθαρισθῆτε καί φροντίζετε νά καθαρίζεσθε, ἐπειδή μέ τίποτε ἄλλο δέν χαίρεται τόσον πολύ ὁ Θεός, ὅσο μέ τήν διόρθωσιν καί τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου, χάριν τοῦ ὁποίου ἔχουν λεχθῆ τά πάντα καί ἔχουν δοθῆ ὅλα τά μυστήρια, διά νά γίνετε φωτεινά ἀστέρια διά τόν κόσμον  (Φιλιπ. 2, 15) καί δύναμις ζωτική διά τούς ἄλλους ἀνθρώπους. Διά νά παρουσιασθῆτε ὡσάν τέλεια φῶτα εἰς τό μεγάλο φῶς, καί νά μυηθῆτε εἰς τήν φωταγωγίαν ἡ ὁποία πηγάζει ἀπό ἐκεῖ, παίρνοντες φῶς καθαρώτερον καί δυνατότερον ἀπό τήν Τριάδα, τῆς ὁποίας σήμερα ἔχετε ὑποδεχθῆ τήν μίαν αὐγήν ἀπό τήν Θεότητα, εἰς τό πρόσωπον τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου μας, εἰς τόν ὁποῖον ἀνήκει ἡ δόξα καί ἡ ἐξουσία εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

·        Ἡ Ὑπαπαντὴ τοῦ Κυρίου

 π. Ἀλεξάνδρου Σμέμαν 

     Πόσο δὲ ἀπροσδόκητο, πόσο ἄρρητα ὄμορφο εἶναι τὸ ὅτι  τὸ  πολυαναμενόμενο  φῶς  καὶ ἡ χαρὰ ἔρχεται στὸν πρεσβύτη Συμεὼν μὲ ἕνα παιδί!

     Ὁ Συμεὼν περίμενε. Περίμενε σὲ ὁλόκληρη τὴ ζωή του, καὶ εἶναι βέβαιο πώς στοχαζόταν, προσευχόταν καὶ βάθαινε καθὼς περίμενε ἔτσι, ὥστε στὸ τέλος ὁλόκληρη ἡ ζωή του νὰ εἶναι μιὰ συνεχὴς "Παραμονὴ" τῆς χαρούμενης συνάντησης.

     Δὲν εἶναι καιρὸς νὰ ἀναρωτηθοῦμε τί περιμένουμε; Τί ἐπιμένει ἡ καρδιά μας νὰ μᾶς ὑπενθυμίζει συνεχῶς; Μεταμορφώνεται βαθμιαία ἡ ζωή μας σὲ μιὰ ἀναμονή, καθὼς περιμένουμε νὰ συναντηθοῦμε μὲ τὰ οὐσιώδη; αὐτά εἶναι τὰ ἐρωτήματα πού θέτει ἡ Ὑπαπαντή. Ἐδῶ, σ' αὐτή τὴ γιορτὴ ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτεται ὡς ἀνυπέρβλητη ὀμορφιὰ μιᾶς ὥριμης ψυχῆς, πού ἔχει ἀπελευθερωθεῖ, βαθύνει καὶ καθαριστεῖ ἀπὸ καθετί τὸ μικρόψυχο, τὸ ἀνόητο καὶ τυχαῖο. Ἀκόμη καὶ τὰ γηρατειὰ καὶ ὁ θάνατος, ἡ γήινη μοίρα πού ὅλοι μας μοιραζόμαστε, παρουσιάζονται ἐδῶ τόσο ἁπλά καὶ πειστικὰ ὡς ἀνάπτυξη καὶ ἄνοδος πρὸς ἐκείνη τὴ στιγμή, ὅταν μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά, στὴν πληρότητα τῆς εὐχαριστίας, θὰ πῶ: "νῦν ἀπολύεις". Εἶδα τὸ φῶς πού διαπερνᾶ τὸν κόσμο. Εἶδα τὸ "Παιδίον", πού φέρνει στὸν κόσμο τόση θεϊκὴ ἀγάπη, καὶ πού παραδίνεται σὲ μένα. Τίποτε δὲν προκαλεῖ φόβο, τίποτε δὲν εἶναι ἄγνωστο, ὅλα τώρα εἶναι εἰρήνη, εὐχαριστία, ἀγάπη.

     Αὐτά φέρνει ἡ Ὑπαπαντὴ τοῦ Κυρίου. Ἑορτάζει τὴ συνάντηση τῆς ψυχῆς μὲ τὴν Ἀγάπη, τὴ συνάντηση μ' Αὐτὸν πού μοῦ ἔδωσε τὴ ζωή, καὶ πού μοῦ ἔδωσε τὸ κουράγιο νὰ τὴ μεταμορφώσω σὲ ἀναμονή.

·       Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες

τοῦ θεολόγου π. Παντελεήμωνος Κρούσκου

     Ὁδεύουμε πρός τήν ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν! Ἡ διδασκαλία τους γιά ὀρθόδοξη ἀσκητική, μυστηριακή ζωή, ἑλληνική παιδεία, ἀλληλεγγύη, κοινοκτημοσύνη καί βαθιά ἀγάπη ἔμπρακτη στόν Θεό καί τόν Ἄνθρωπο εἶναι περισσότερο ἐπίκαιρη σήμερα παρά ποτέ!

     Ἑορτάζει ἡ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Ὄχι μόνον ἡ Παιδεία ἡ ἑλληνική καί οἱ δάσκαλοι.
     Ἑορτάζουν οἱ θεολόγοι, οἱ μοναχοί, οἱ ἀρχιερεῖς, οἱ κληρικοί, οἱ καθηγητές,οἱ δάσκαλοι, οἱ σπουδαστές, οἱ ποιητές, οἱ φιλόσοφοι, οἱ ἰατροί, οἱ ἡγεμόνες,οἱ παιδαγωγοί, οἱ ρήτορες,οἱ φιλόλογοι, οἱ βιολόγοι, οἱ φυσικοί,οἱ πολιτικοί ἐπιστήμονες, οἱ κοινωνικοί καί δημόσιοι λειτουργοί, οἱ συγγραφεῖς,οἱ ἀγωνιστές, οἱ καθηγητές τοῦ ἐργατικοῦ δικαίου, οἱ δικαστικοί, οἱ νομικοί, οἱ ἐργαζόμενοι, οἱ ἀκτιβιστές, οἱ ἐθελοντές παντός εἴδους, ἀστρονόμοι, μαθηματικοί, ἀρχαιοδίφες, ἐρευνητές,οἱ νοσοκόμοι, οἱ ψυχολόγοι καί ψυχίατροι, οἱ πατέρες, οἱ ἀναλυτές, οἱ καλλιτέχνες, οἱ εὐεργέτες, οἱ πλούσιοι καί οἱ πένητες, οἱ ἐν τῷ κόσμω καί οἱ ἀσκητές, οἱ φίλοι καί οἱ συγγενεῖς...οἱ.. οἱ... οἱ...

     Τρεῖς Ἱεράρχες, οἰκουμενικῆς καί πανανθρώπινης ἐμβέλειας!

Μέγας Βασίλειος.
     Ὁ Πατέρας τῶν Πατέρων. Ἀσκητική ἀρχοντιά, πρότυπο παιδαγωγοῦ, ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος μέχρι θυσίας ἐσχάτης, κατήγορος τοῦ πλούτου, κρουνός θεολογίας, χάρακας τῆς ὀρθόδοξης πατερικῆς παράδοσης, λειτουργός ἰσάγγελος καί προφήτης θεηγόρος τῶν ὁραμάτων τοῦ Θεοῦ, ζωντανή εἰκόνα τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ.

Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.
     Ὁ εὐαίσθητος καί ἀτσαλένιος ταυτόχρονα. Ποιητής καί ἡσυχαστικός καί μαζί δραστήριος πρόμαχος τῆς ὀρθοδοξίας καί πατέρας τῆς δοκιμαζόμενης ἐκκλησίας. Ἀετός ὑψιπετής της θεολογίας. Ζωντανό καί πλῆρες δοχεῖο τοῦ ἁγίου πνεύματος. Εἰκόνα ζωντανή της Εἰρήνης τοῦ Θεοῦ. Ὁ κανόνας τῆς Ἐκκλησίας καί δεύτερος Ἰωάννης.

Ἱερός Χρυσόστομος.
     Ὁ ἀσυμβίβαστος γίγαντας. Ὁ φιλάσθενος καί ἀδαμάντινος στύλος τῆς ἐκκλησίας. Ὁ ἔλεγχος καί ὁ διδάσκαλος. Ὁ δεύτερος Πρόδρομος καί ὑπερασπιστής τῶν ἀδικημένων. Ὁ πατέρας τῶν ἁπλῶν καί καταπονημένων. Ὁ κανόνας τῆς ἐγκρατείας καί πηγή τῆς ἀστείρευτης φιλανθρωπίας. Ὁ χρυσός ποταμός τῆς εὐαγγελικῆς ἑρμηνείας, ὁ ἄλλος Παῦλος, ὁ δέκατος τρίτος Ἀπόστολος!

·        Ἡ Φωνή τῶν Πατέρων

Προσευχή: Ὅ,τι πιό γλυκό ὑπάρχει!

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
     Σκέψου πόσο μεγάλο πράγμα εἶναι μέσα στή βαθειά νύκτα, ὅταν κοιμοῦνται ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καί τά κατοικίδια ζῶα, ὅταν ὑπάρχη ἀπόλυτη ἡσυχία, ἐσύ μόνο νά σηκωθῆς καί μέ θάρρος νά συνομιλήσης μέ τόν Κύριο τῶν ὅλων μας.

     Εἶναι γλυκύς ὁ ὕπνος; Ἀλλά δέν ὑπάρχει γλυκύτερο πράγμα ἀπό τήν προσευχή. Ἄν συνομιλήσης ἰδιαίτερα μαζί Του, πολλά θά μπορέσης νά ἐπιτύχης, χωρίς νά σέ ἐνοχλῆ κανείς, οὔτε νά ἐμποδίση τήν προσευχή σου; Καί τήν ὥρα ἔχεις σύμμαχο γιά νά ἐπιτύχης αὐτό πού θέλεις.

     Ἀλλά στριφογυρίζεις σέ μαλακό στρῶμα καί διστάζης νά σηκωθῆς; Σκέψου πόσοι μάρτυρες πού εἶναι σήμερα ξαπλωμένοι στή σιδερένια σκάλα, χωρίς νά ὑπάρχη στρώμμα ἀπό κάτω, ἀλλ' ἁπλωμένα κάρβουνα.

·        Διδακτικές ἱστορίες

                Χίλιες φορές Δόξα Σοί ὁ Θεός

     Ζοῦσε κάποτε ἕνα γεροντάκι, πού ἦταν ἐκ γενετῆς τυφλός. Κάθε μέρα δόξαζε τόν Θεό γιά τά καλά καί τά ἄσχημά της καθημερινότητάς του. Προσευχόταν, ἔκανε μετάνοιες, κομποσκοίνι καί ἐξομολογούταν συχνά. Ποτέ δέν παραπονέθηκε γιά τό ΄΄πρόβλημά΄΄ του....  

     Κάποτε τόν ἐπίασε μία βαριά καί τρομερή ἀρρώστια, σφάδαζε ἀπό τούς πόνους, ἀλλά καί πάλι δόξαζε τόν Θεό. Κάθε μέρα πού περνοῦσε ὁ πόνος μεγάλωνε, ἀλλά ἐκεῖνος δόξαζε τόν Θεό. Κάποια στιγμή τόν συνάντησαν δύο καλογέρια πού τόν ἄκουγαν ἀπό μακριά νά ἐπικαλεῖται τήν Μεγαλόχαρη.

     -Ἔλα γέροντα, κᾶνε ὑπομονή, πές Δόξα Σοί ὁ Θεός... Αὐτός ξέρει γιά ποιό λόγο τά ἐπιτρέπει ὅλα... τοῦ εἶπαν.

     Ὁ γέροντας συνοφρυωμένος καί μέ ἔντονη φωνή τούς ἀπάντησε:
     -Μόνο μία φορά Δόξα Σοί ὁ Θεός; Χίλιες φορές Δόξα Σοί ὁ Θεός... τί νομίζετε δηλαδή;; Γιά φαντάσου ὅμως νά γίνω καλά, νά μοῦ δώσει ὁ Θεός μάτια καί νά βλέπω καί νά μοῦ ἐπιτρέψει σαρκικό πόλεμο, πού ἔχει πετάξει τόσους ἀπό τά μοναστήρια....
     Θά τό ἄντεχα αὐτό τότε;;;; Ξέρει ὁ Θεός τί μου στέλνει. Βεβαίως Δόξα Σοί ὁ Θεός!!!

     Ὁ Θεός γνωρίζει καλύτερα τόν λόγο πού μᾶς στέλνει κάθε δυσκολία καί σέ ποιόν τήν στέλνει.... Ἄς Τόν δοξάζουμε καθημερινά καί γιά τά εὔκολα καί γιά τά δύσκολα.... Μέσα ἀπό τά δύσκολα ἀποφεύγουμε τά χειρότερα... 

     Δόξα Σοί ὁ Θεός!

·        Διδάγματα ἀπό τό γεροντικό

     Ὁ ἀββάς Ἀντώνιος βυθίζοντας κάποια φορᾶ βαθιά τή σκέψη του στοῦ Θεοῦ τά κρίματα ζήτησε νά μάθει: «Κύριε, εἶπε, πῶς μερικοί ζοῦν λίγα χρόνια καί πεθαίνουν, ἐνῶ ἄλλοι φτάνουν στά βαθιά γεράματα;

     Γιατί κάποιοι ζοῦν μέσα στή φτώχεια καί ἄλλοι πλουτίζουν;

     Καί πῶς συμβαίνει ἄδικοι νά πλουτίζουν καί δίκαιοι ἄνθρωποι νά ΄ναί φτωχοί;»

     Ἄκουσε τότε μία φωνή νά τοῦ λέει:
     «Ἀντώνιε, τόν ἑαυτό σου πρόσεχε. Αὐτά εἶναι κρίματα Θεοῦ καί δέν σού συμφέρει νά τά μάθεις».

     Εἶπε ὁ ἀββάς Ἀντώνιος:

     «Εἶδα ὅλες τίς παγίδες τοῦ διαβόλου ἁπλωμένες πάνω στή γῆ καί στενάζοντας εἶπα:

     Ποιός ἄραγε μπορεῖ νά τίς προσπεράσει αὐτές;

     Καί ἄκουσα μία φωνή νά μοῦ λέει: Ἡ ταπεινοφροσύνη».

·        Μηνύματα Σωτήρια 

     «Ἄχ, νά ξέρατε τί ἔπαθε ὁ Κύριος τήν Τετάρτη καί τήν Παρασκευή, τίποτα δέ θά βάζατε στό στόμα σας. Οὔτε ψωμί, ὄχι λάδι. Μή μαντζιρίζετε (=τρῶτε ἀρτύσιμα) Τετάρτη καί Παρασκευή»

Ὁσία Σοφία τῆς Κλεισούρας

·        Ἕνας ἄγνωστος Ἅγιος

Ὁ Ἅγιος Θεαγένης ὁ Ἱερομάρτυρας

     Ὁ Ἱερομάρτυρας Θεαγένης ἦταν Ἐπίσκοπος στὸ Πάριο (πόλη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας) τοῦ Ἑλλησπόντου. Γιὰ τὴν πίστη του στὸν Χριστὸ τὸν συνέλαβαν οἱ εἰδωλολάτρες καὶ τὸν ὁδήγησαν στὸν τριβοῦνο Ζηλικίνθιο. Ὁ Ἅγιος διεκήρυξε ἐνώπιον τοῦ τυράννου ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός.

     Μετὰ ἀπὸ τὴν διακήρυξή του αὐτή, οἱ εἰδωλολάτρες κτύπησαν μὲ ρόπαλα ἀνηλεῶς τὸν Ἅγιο. Ἔπειτα τὸν ἔδεσαν καὶ ἀκολούθως τὸν ἔριξαν στὸν βυθὸ τῆς θάλασσας, ὅπου ὁ Ἱερομάρτυς ὁλοκλήρωσε τὸ δρόμο τῆς ἀθλήσεως καὶ ἔλαβε τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.

     Ἡ μνήμη του τιμᾶται στίς 2 Ἰανουαρίου.