Ἡ ὠφέλεια τῶν πειρασμῶν
Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου
Δίψασε γιά τόν Χριστό, γιά νά σέ μεθύσει μέ τήν ἀγάπη του. Κλεῖσε τά μάτια σου ἀπό τίς τέρψεις τῆς ζωῆς, γιά νά καταξιωθεῖς ἀπό τόν Θεό νά βασιλεύει στήν καρδιά σου ἡ εἰρήνη του. Ἐγκρατεύου ἀπό τά πράγματα τοῦ κόσμου τούτου, τά ὁποία βλέπουν οἱ ὀφθαλμοί σου, γιά νά καταξιωθεῖς τῆς πνευματικῆς χαρᾶς.
Ἐάν τά ἔργα σου δέν ἄρεσαν στόν Θεό, μή ζητήσεις ἀπ' αὐτόν χαρίσματα γιά νά μή γίνεις πειραστής τοῦ Θεοῦ. Ὅπως εἶναι ἡ διαγωγή καί ἡ πολιτεία σου ἔτσι νά εἶναι καί τά αἰτήματά σου. Διότι εἶναι ἀδύνατο κάποιος πού εἶναι συνδεδεμένος μέ τά γήινα νά ἐπιζητεῖ τά ἐπουράνια καί ἀταίριαστο ἄν ζητεῖ τά θεία ὁ ἀσχολούμενος μέ τά κοσμικά καί μάταια, ἐπειδή κάθε ἀνθρώπου ἡ ἐπιθυμία φανερώνεται μέ τά ἔργα του καί ἐκεῖνα τά πράγματα πού φροντίζει ἰδιαιτέρως γι' αὐτά ἀγωνίζεται καί στήν προσευχή του.
Γίνε ἐλεύθερος κατά τή γνώμη καί ἄς εἶσαι συνδεδεμένος στό δεσμό τοῦ σώματος καί δεῖξε τήν ἐλευθερία τῆς ὑπακοῆς σου γιά τόν Χριστό.
Γίνε φρόνιμος κατά τήν πραότητά σου γιά νά μήν κλαπεῖς ἀπό τούς δαίμονες. Ἀγάπησε τήν ταπείνωση σέ ὅλα τά ἔργα σου, γιά νά σωθεῖς ἀπό τίς ἄγνωστες παγίδες τοῦ ἐχθροῦ, πού βρίσκονται πάντοτε ἐμπρός στό δρόμο τῶν ταπεινῶν.
Μή ἀποστρέφεσαι τίς θλίψεις, διότι δί' αὐτῶν εἰσέρχεσαι στήν ἐπίγνωση τῆς ἀλήθειας καί μή φοβηθεῖς τούς πειρασμούς, διότι δί' αὐτῶν θά βρεῖς πολύτιμα ἀγαθά.
Νά προσεύχεσαι νά μήν εἰσέλθεις στούς ψυχικούς πειρασμούς, ἀλλά νά ἑτοιμάζεσαι στούς σωματικούς μέ ὅλη σου τή δύναμη, διότι χωρίς αὐτούς δέν μπορεῖς νά πλησιάσεις τόν Θεό ἐπειδή μέσα σ' αὐτούς βρίσκεται ἡ θεία ἀνάπαυση. Ὅποιος ἀποφεύγει τούς πειρασμούς ἀποφεύγει τήν ἀρετή καί ἐννοοῦμε ὄχι τούς πειρασμούς τῶν ἐπιθυμιῶν καί τῆς φιλαυτίας, ἀλλά τούς πειρασμούς τῶν θλίψεων.
Τούς πειρασμούς τοῦ σώματος ἑτοιμάσου νά ὑποδεχτεῖς ὁλόψυχα καί μέ ὅλο σου τό εἶναι πολέμησε μ' αὐτούς καί τά μάτια σου γέμισε τά μέ δάκρυα γιά νά μή φύγει ἀπό κοντά σου ὁ φύλακας ἄγγελός σου.
Χωρίς τούς πειρασμούς ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ δέν φαίνεται καί εἶναι ἀδύνατο νά ἀποκτήσεις τήν παρρησία πρός τόν Θεό καί δέν θά ἀξιωθεῖς τή σοφία, τοῦ πνεύματος. Ἀκόμη οὔτε τόν θεῖο πόθο στή ψυχή σου θά αἰσθανθεῖς, διότι πρίν ἀπό τούς πειρασμούς, ὡς ξένος ὁ ἄνθρωπος προσεύχεται στόν Θεό.
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος εἰσέλθει σέ πειρασμούς γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί δέν φοβηθεῖ οὔτε ὑποχωρήσει, τότε αἰσθάνεται σάν νά ἔχει ὑποχρεωμένο τόν Θεό καί θεωρεῖται γνήσιος φίλος του, διότι γιά τό θέλημά Του πολέμησε τόν ἐχθρό του καί τόν νίκησε.
Ἀπό τό https://www.xfd.gr