Ἡ ἁρπαγή τῆς Ἐκκλησίας καί τό χωρίο Πράξεις γ' 21
π.Δανιήλ Γούβαλη
(Ἀπομαγνητοφωνημένο κείμενο ἀπό ραδιοφωνική ἐκπομπή τοῦ μακαριστοῦ πατρός)
Στίς ἡμέρες μᾶς ἀναπτύσσει δραστηριότητα ἡ αἵρεσις τῶν Πεντηκοστιανῶν, αὐτοί ἀσχολοῦνται πολύ μέ τά ἔσχατα, κάθε τόσο ἀναμένουν ἐσχατολογικά γεγονότα καί κάθε τόσο διαψεύδονται. Παίρνουν μερικές περικοπές καί χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τά παραποιοῦν, τά παρερμηνεύουν, κάνουν ἄσχετες συγκολλήσεις, καί τελικά διαστρεβλώνουν ἐντελῶς τόν λόγο τοῦ Θεοῦ.
Ἐμεῖς εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά ἑρμηνεύσουμε σωστά τά ἐσχατολογικά χωρία καί γιά νά προφυλάξουμε τούς Ὀρθοδόξους ἀπό τίς Πεντηκοστιανές πλάνες, ἀλλά καί γιά νά ἀφυπνίσουμε ὅσους λίγο ἤ πολύ ἐπηρεάζονται ἀπό τίς αἱρετικές ἰδέες, θέλουμε ὁ κάθε Ὀρθόδοξος νά καταλάβει ἐπακριβῶς τί διδάσκει ἡ Ἁγία Γραφή γιά τά γεγονότα πού σχετίζονται μέ τήν Β΄ Παρουσία.
Στό 24ο κέφ. τοῦ κατά Ματθαίου εὐαγγελίου γίνεται λόγος γιά τή συντέλεια τοῦ κόσμου καί γιά τήν Β' Παρουσία, ἐκεῖ ἀναφέρεται ὅτι θά ἔλθει ὁ Χριστός γεμάτος δόξα μέ ὄχημα τά νέφη ὄψονται τόν υἱόν τοῦ ἀνθρώπου Μάτθ. κδ΄30˙ τό θέαμα θά εἶναι συγκλονιστικό ἡ ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου θά ἔχει ἀνυπέρβλητο μεγαλεῖο πάνω ἀπό κάθε φαντασία˙ πρίν ἐμφανιστεῖ ὁ Χριστός θά προβάλει γεμάτος φῶς καί δόξα ὁ Σταυρός ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου: τότε φανήσεται τό σημεῖον του... καί αὐτός ὁ λόγος ὑπάρχει στό ἴδιο χωριό Μάτθ. κδ'30 . Πρῶτα ἀναφέρεται ἡ ἐμφάνισις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί κατόπιν γεμάτη δόξα καί δύναμη ἐμφάνισις τοῦ Κυρίου ἐπί τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ καί τά δύο στό 30ο στίχο (Μάτθ. κδ΄30). Στόν ἑπόμενο στίχο τόν 31ο ἀναφέρεται ὅτι ἄγγελοι μέ βροντερά σαλπίσματα θά διατρέξουν ὅλη τήν Γῆ καί θά συγκεντρώσουν ὅλους τους δίκαιους.
Σέ ὅλη τήν Γῆ, στά 4 σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος, οἱ ἄγγελοι, ὑπό τόν ἦχο σάλπιγγος μεγάλης, ἰσχυρῶν σαλπισμάτων, θά κάνουν ἔργο ἐπιλογῆς. Θα διαλέγουν τούς καλούς καί ἐκλεκτούς ἀνθρώπους. Μπορεῖ σέ ἕνα κατάστημα σέ ἕνα γραφεῖο νά βρίσκονται τέσσερις ἄνθρωποι, οἱ ἄγγελοι παίρνουν τούς δύο καί ἀφήνουν τοῦ ἄλλους δύο ἤ παίρνουν τούς τρεῖς καί ἀφήνουν τόν ἕνα ἤ παίρνουν τόν ἕνα καί ἀφήνουν τούς δύο. Σέ ἕνα σπίτι ὑπάρχει μία οἰκογένεια μέ πέντε ἄτομα, τούς δύο γονεῖς καί τά τρία παιδιά, καί ἐκεῖ θά γίνει διαχωρισμός, ἐάν ὑπάρχει σέ αὐτό τό σπίτι ἕνας καλός, αὐτόν μόνο θά παραλάβουν οἱ ἄγγελοι, ὅλα αὐτά γίνονται τήν ἡμέρα τῆς Β΄ Παρουσίας, τό τονίζουμε αὐτό, διότι οἱ αἱρετικοί τά τοποθετοῦν σέ προηγούμενο χρόνο.
Στό 17ο κέφ. τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ πού γίνεται λόγος γιά τήν ἡμέρα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, περιγράφεται καθαρά, ὅτι κατ' αὐτήν τήν ἡμέρα θά γίνει ἡ ἐπιλογή (Λούκ ἴζ΄34-36) οἱ ἄγγελοι θά ἁρπάζουν τούς ἐκλεκτούς καί αὐτό θά γίνει μία φορά τήν ἡμέρα τῆς Β' Παρουσίας.
Στό 17ο κέφ. τοῦ Λουκᾶ αὐτό φαίνεται ὁλοκάθαρα, λίγους στίχους πιό πάνω τονίζεται ὅτι αὐτά γίνονται ὅταν θά ἐμφανιστεῖ γεμάτος ἀστραφτερή δόξα ὁ Χριστός( Λούκ ιζ΄24).
Οἱ ἄγγελοι θά συγκεντρώσουν ὅλους του ἐκλεκτούς συγχρόνως θά ἀναστηθοῦν καί ὅλοι οἱ νεκροί ὅλοι οἱ ἐκλεκτοί συγκεντρωμένοι ἀπό τούς ἀγγέλους καί ὅλοι οἱ δίκαιοι ἀπό αὐτούς πού θά ἀναστηθοῦν θά ἀποτελέσουν ἕνα σύνολο ἀναρίθμητων ἀνθρώπων τοῦ ὁποίους στήν συνέχεια θά παραλάβουν νεφέλες καί θά τούς ὁδηγήσουν πρός τόν οὐρανό γιά νά προϋπαντήσουν τόν Κύριο ὁ ὁποῖος ἔρχεται πάνω στίς νεφέλες.
Αὐτή εἶναι ἡ ἁρπαγή τῆς ἐκκλησίας. Οἱ ἄγγελοι συγκεντρώνουν καί οἱ νεφέλες ἁρπάζουν ὅλα αὐτά γίνονται ὅταν ἠχοῦν οἱ σάλπιγγες τήν Β΄ Παρουσίας.
Αὐτές τίς σάλπιγγες μποροῦμε νά τίς ὀνομάσουμε καί σάλπιγγες τῆς ἀναστάσεως στό 15ο κέφ Ἅ' Κορινθίους, ὁ ἄπ. Παῦλος σημειώνει ὅτι μόλις ἀκουστεῖ ἡ θεϊκή σάλπιγγα θά γίνει ἀνάστασις τῶν νεκρῶν δηλαδή ἐνῶ οἱ ἄγγελοι μετά σάλπιγγος, φωνῆς μεγάλης, (Μάτθ κδ΄31) θά συγκεντρώνουν τούς ἐκλεκτούς πού θά βροῦν ἐπάνω στήν Γῆ, συγχρόνως αὐτή ἡ σάλπιγγα θά σημαίνει τήν ἀνάσταση ὅλων τῶν νεκρῶν, τό λέγει ξεκάθαρα ὁ ἄπ. Παῦλος σαλπίσει καί οἱ νεκροί ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι καί ἠμεῖς ἀλαγησόμεθα (Ἅ' Κορινθ ἰέ' 52), θά ἠχήσει ἡ σάλπιγγα καί ὅλοι οἱ νεκροί θά ἀναστηθοῦν θά ἔχουν ἄφθαρτο σῶμα καί συγχρόνως θά ἀλλαγεῖ καί θά γίνει ἄφθαρτο τό σῶμα ὅλων τῶν ζωντανῶν.
Ἐκείνη τήν ἡμέρα νικᾶτε ὁριστικά ὁ θάνατος καί ἡ φθορά, καί ὅλα γίνονται ὑπό τόν ἦχο τῆς σάλπιγγος τῆς Β΄ Παρουσίας.
Στήν Α' πρός Θεσσαλονικεῖς ἐπιστολή ὁ ἄπ. Παῦλος δίνει καί μερικές λεπτομέρειες, λέγει ὅτι καθώς θά ἠχήσει ἡ σάλπιγγα, τήν ὀνομάζει σάλπιγγα Θεοῦ, καί καθώς θά ἀνασταίνονται οἱ νεκροί, οἱ ἄνθρωποι πού πέθαναν μέ πίστη καί ἀφοσίωση στόν Χριστό θά ἀναστηθοῦν πρῶτοι. Δηλαδή ἄν πρῶτοι εἶναι νά μποῦν σέ ἕνα μεγάλο χῶρο κάποιοι ἄνθρωποι μπαίνουν ὅλοι ἀλλά ὁρισμένοι ἔχουν σειρά προτεραιότητος, (Α' Θέσσ δ΄16) ὁ Κύριος μόλις ἠχεῖ ἡ σάλπιγγα τῆς Β' Παρουσίας ὁ Κύριος κατεβαίνει ἀπό τόν οὐρανό οἱ νεκροί ἀνασταίνονται μέ πρώτους στήν σειρά τούς πιστούς καί ὅπως τονίζεται στό εὐαγγέλιο τοῦ Ματθαίου κδ' 31 ὑπό τούς ἤχους αὐτῆς τῆς σάλπιγγος συγκεντρώνονται ἀπό τούς ἀγγέλους ὅλοι οἱ ἐκλεκτοί της Γής.
Ὅπως ἑρμηνεύει καί ὁ μεγάλος καί ἀνεπανάληπτος διδάσκαλος καί ἐξηγητής τῆς Ἁγίας Γραφῆς ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, οἱ ἄγγελοι συγκεντρώνουν καί οἱ νεφέλες ἁρπάζουν, ὅλα αὐτά κατά τήν ἡμέρα τῆς Β' Παρουσίας. Ὅλα αὐτά ὅταν ἠχήσει ἡ σάλπιγγα τῆς Β' Παρουσίας αὐτή τή σάλπιγγα τό εὐαγγέλιο τοῦ Ματθαίου τήν ὀνομάζει σάλπιγγα φωνῆς μεγάλης, (κδ'21), ἡ πρώτη πρός Θεσσαλονικεῖς ἐπιστολή τήν ὀνομάζει σάλπιγγα Θεοῦ (δ'16), ἡ Α' πρός Κορινθίους τήν ὀνομάζει, ἔσχατην σάλπιγγα, δηλαδή τελευταία σάλπιγγα (ιε'52), ὅταν θά ἠχήσει ἡ ἐσχάτη σάλπιγγα, τήν ἴδια στιγμή, ἀκαριαίως, σέ μία ματιά, ὅσο κάνει νά ἀνοιγοκλείσει τό βλέφαρο, ἐν ἀτόμω ἐν ριπή ὀφθαλμοῦ, θά ἀναστηθοῦν ὅλοι οἱ νεκροί ἄφθαρτοι.
Μέ αὐτήν τήν σάλπιγγα ὅπως τονίζεται στό 15ο κέφ. τῆς Α' πρός Κορινθίους, γίνεται ἡ μεγάλη νίκη.
Νικημένοι εἶναι ὁ θάνατος καί ἡ φθορά. Τό φαρμακερό κεντρί τοῦ θανάτου ἐξαφανίζεται, ἡ δύναμη τοῦ Ἅδη νά νικᾶ χάνετε ὑπό τούς ἤχους αὐτῆς τῆς σάλπιγγος. Οἱ νεφέλες ἁρπάζουν ὅλους τους δίκαιους πού συγκέντρωσαν οἱ ἄγγελοι ἀπό τά 4 σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος καί ὅλους τους ἐκλεκτούς ἀπό τούς ἀναστημένους. Τό σύνολο αὐτό ἀποτελεῖ τήν ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ καί οἱ νεφέλες τούς ἁρπάζουν καί γίνεται ἡ προϋπάντησις τοῦ Κυρίου στόν οὐρανό.
Αὐτή εἶναι στήν πραγματικότητα ἡ ἁρπαγή τῆς ἐκκλησίας.
Ὅσα λένε οἱ Πεντηκοστιανοί γιά τήν ἁρπαγή εἶναι λανθασμένα. Αὐτοί λένε ὅτι ἡ ἁρπαγή θά γίνει πολύ πολύ ἐνωρίτερα πρίν ἀπό μία μεγάλη χρονική περίοδο πού τήν ὀνομάζουν χιλιετῆ βασιλεία.
Ἐμεῖς δέν δεχόμαστε χιλιετῆ βασιλεία δέ δεχόμαστε τέτοιο δόγμα, ἐπαναλαμβάνω ἰσχυρίζονται οἱ Πεντηκοστιανοί ὅτι ἡ ἁρπαγή θά γίνει πρίν ἀπό τήν χιλιετῆ βασιλεία καί πρίν ἀπό τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντίχριστου, μάλιστα λένε, ὅτι δέν πρέπει οἱ ἐκλεκτοί χριστιανοί νά βρίσκονται στήν Γῆ ὅταν θά ἔλθει ὁ Ἀντίχριστος, πρίν λοιπόν ἀπό τήν χιλιετῆ πρίν ἀπό ἕνα πυρηνικό πόλεμο πού θά κάνει ὁ Ἀντίχριστος, ἔτσι λένε, πρίν ἀπό τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντίχριστου λένε θά γίνει ἡ ἁρπαγή.
Θά χρησιμοποιήσω μία εἰκόνα μέ βάση τήν ἀλφάβητο, ἐμεῖς λέμε ὅτι στό Ω θά γίνει ἡ ἁρπαγή τῆς ἐκκλησίας, διότι στό Ω θά ἠχήσει ἡ σάλπιγγα τοῦ Θεοῦ, αὐτοί λένε στό Ρ.
Ἐάν ἡ θεωρία τούς ἦταν σωστή, τότε θά προσαρμόζονταν ἄριστα πρός αὐτήν τά διάφορα χωρία τῆς Γραφῆς, αὐτό ὅμως δέν γίνεται, τούς ἔρχονται ἀνάποδα τά ἁγιογραφικά ἐδάφια, τόσο ἀνάποδα πού ἀναγκάζονται μέσα σέ ἕναν στίχο νά παραλείπουν τίς μισές λέξεις γιά νά μήν φαίνεται ἀστήρικτη ἡ ἄποψίς τους.
(Α' Θεσσ δ'17) ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ κυρίου εἰς ἀέρα· καὶ οὕτως πάντοτε σὺν κυρίῳ ἐσόμεθα. Οἱ Πεντηκοστιανοί ὅταν ἀντικρίσουν τήν φράση, καί ἔτσι πάντα θά εἴμαστε μαζί μέ τόν Κύριο, νιώθουν ὅτι νιώθει ὁ ταῦρος ὅταν βλέπει κόκκινο πανί.
Ἀκοῦστε πώς θά τό ἤθελαν τό χωρίο, θά ἁρπαχθοῦμε μέ νεφέλες σέ συνάντηση τοῦ Κυρίου στόν ἀέρα, καί ἔτσι, 7 ἔτη θά εἴμαστε μαζί μέ τόν Κύριο. Ἀλλά ὁ ἀπόστολος δέν λέει 7 ἔτη, ἀλλά πάντοτε, ὁ λόγος τοῦ συμφωνεῖ μέ τήν δική μας ἄποψη.
Γίνεται ὑπό τούς ἤχους τῆς ἐσχάτης σάλπιγγος ἡ συγκέντρωση τῶν δικαίων, οἱ ἄγγελοι συγκεντρώνουν, οἱ νεφέλες ἁρπάζουν, καί οἱ ἐκλεκτοί ζοῦν πιά αἰώνια παντοτινά μέ τόν Κύριο ἀπολαμβάνοντας τήν παραδεισένια Θεϊκή δόξα πού ἐκπέμπεται ἀπό τό πρόσωπό Του.
Οἱ αἱρετικοί λένε, ἁρπάζεται ἡ ἐκκλησία, παραμένει ἑπτά χρόνια στό μεσουράνημα, κατόπιν κατεβαίνει κάτω στήν Γῆ, καί λοιπά καί λοιπά, χιλιόχρονη βασιλεία καί λοιπά. Δηλαδή διαστρεβλώνουν πλήρως τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, εἶναι διαστρεβλωτές.
Ὑπάρχει μία ἐσχάτη σάλπιγγα, μία ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ἕνας διαχωρισμός, μία κρίσις, μία ἁρπαγή τῆς ἐκκλησίας, ὅλα γίνονται τήν ἡμέρα τοῦ Κυρίου τήν ἡμέρα τῆς Β' Παρουσίας τήν τελευταία δηλαδή ἡμέρα τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας. Τό ἕνα, τό ἁπλοῦν, γιά τούς αἱρετικούς γίνεται πολλαπλοῦν.
Ἡ πλάνη θολώνει τά μάτια τους καί βλέπουν τό ἕνα γεγονός τριπλό καί τετραπλό γι' αὐτούς ὑπάρχουν περισσότερες παρουσίες τοῦ Χριστοῦ περισσότερες ἀναστάσεις περισσότερες κρίσεις τόν καθαρό λόγο τῆς Γραφῆς τόν κάνουν θολό καί μπερδεμένο τά γεγονότα πού θά συμβοῦν τήν ἴδια ἡμέρα τήν ἡμέρα τοῦ Κυρίου τά διασποῦν σέ ἐπιμέρους γεγονότα πού τά τοποθετοῦν σέ διαφορετικούς χρόνους.
Σέ καμία ἄλλη αἵρεση δέν ὑπάρχει τέτοιο μπερδεμένο ἐσχατολογικό διάγραμμα ὅσο στήν Πεντηκοστιανή αἵρεση, ἐλπίζουμε μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ νά βοηθήσουμε κάθε καλοπροαίρετο ἀκροατή νά κατανοήσει τό σωστό διάγραμμα τῶν ἐσχατολογικῶν γεγονότων.
Γι' αὐτό καί θά ἐπανέλθουμε σέ αὐτό τό θέμα, ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ πρέπει νά νικήσει τήν πλάνη αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων πού κοιτᾶνε νά γεμίσουν τά μυαλά τῶν Χριστιανῶν μέ θολούρα˙ ἡ δύναμις ὑπάρχει στήν ἀλήθεια.
Σέ κάποιο σημεῖο τῆς ὁμιλίας ἀναφέραμε μία παρατήρηση τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου σχετική μέ τήν τύχη τῶν ἐκλεκτῶν πού θά συλλεγοῦν ἀπό τούς ἀγγέλους καί θά ἁρπαγοῦν ἀπό τίς νεφέλες.
Αὐτός ὁ λόγος τοῦ Χρυσορήμονος συναντᾶται στήν 76η ὁμιλία του στό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο, παρουσιάζουμε ὅλη τήν περικοπή:
Καί τί δήποτε διαγγέλων αὐτούς καλεῖ ἡ οὗτος φανερός ἔρχεται; Τιμῶν αὐτούς καί ταύτη ὁ δέ Παῦλος ὅτι ἀραπαγήσονται ἐν νεφέλες˙ εἶπε δέ καί τοῦτο ὄτε περί ἀναστάσεως διελέγετο. Αὐτός γάρ φυσίν ὁ Κύριος καταβήσεται ἀπ' οὐρανοῦ ἐν κελεύσματι ἐν φωνή Ἀρχαγγέλου, ὥστε ἀναστάντας μέν συλλέξουσιν Ἄγγελοι, συλλεγέντας δέ ἁρπάζουσιν ἐν νεφέλαι.
Μεταφράζουμε: Καί γιατί ὁ Κύριος λοιπόν καλεῖ μέ ἀγγέλους τούς ἐκλεκτούς ἀφοῦ ἔρχεται τόσο φανερά; Αὐτό τό κάνει γιά νά τούς τιμήσει, ἀλλά ὁ Παῦλος γράφει ὅτι θά ἁρπαγοῦν μέ νεφέλες, αὐτό τό εἶπε ὅταν ὁμιλοῦσε γιά τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, λέγει δέ ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θά κατεβεῖ ἀπό τόν οὐρανό μέ πρόσταγμα μέ φωνή Ἀρχαγγέλου, ὥστε λοιπόν ἀφοῦ ἀναστηθοῦν οἱ ἐκλεκτοί θά τούς συγκεντρώσουν οἱ ἄγγελοι καί ἀφοῦ συγκεντρωθοῦν θά τούς ἁρπάξουν οἱ νεφέλες.
Σύμφωνα μέ τόν Ἱερό Χρυσόστομο καί ὅλους τους Ὀρθόδοξους ἑρμηνευτές αὐτά πού ἀναφέρονται στό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιον κδ'30-31, 40-41, καί ἐκεῖνα πού ἔχουν γραφτεῖ τήν Α' Θέσσ. ἐπιστολή δ'16-18, ἀφοροῦν τήν ἡμέρα τῆς Β' Παρουσίας πού εἶναι καί ἡ ἡμέρα τῆς ἀναστάσεως ὅλων τῶν νεκρῶν καί ἡμέρα τῆς παγκοσμίου κρίσεως.
Οἱ Ὀρθόδοξοι δέν διασποῦν αὐτά τά γεγονότα, δέν τά τοποθετοῦν σέ διαφορετικούς χρόνους, δέν δέχονται ὅτι ἔρχεται μία φορά ὁ Κύριος καί ἁρπάζει μερικούς καί τούς ἀνεβάζει στόν οὐρανό καί ὅτι μετά ἀπό 7 χρόνια κατεβαίνει καί στήνει θρόνο στά Ἱεροσόλυμα γιά 1000 χρόνια, καί κατόπιν ἀνεβαίνει στόν οὐρανό, καί πάλι κατεβαίνει γιά νά κάνει γενική κρίσι.
Αὐτά εἶναι παραμύθια τῶν Πεντηκοστιανῶν καί τῶν ἄλλων αἱρετικῶν.
Ἡ ἔνδοξος παρουσία τοῦ Θεοῦ συνοδεύεται ἀπό θεϊκή σάλπιγγα˙ αὐτό συνέβει καί στό ὅρος Σινά˙ ἄλλη ἔνδοξος ἐμφάνισις τοῦ Θεοῦ θά εἶναι στήν Β' Παρουσία τότε θά ἠχήσει τό πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ ἡ φωνή τοῦ ἀρχάγγελου καί ἡ σάλπιγγα τοῦ Θεοῦ.
Ἡ πρώτη παρουσία τοῦ Κυρίου δέν ἦταν ἔνδοξος ἀλλά ταπεινή καί ἀφανής, δέν εἶχε μεγαλοπρεπῆ σαλπίσματα ἀπό τήν σάλπιγγα τοῦ Θεοῦ, ἡ Β' Παρουσία εἶναι γεμάτη μεγαλοπρέπεια, δονεῖτε ἀπό τούς ἤχους τῆς Θεϊκῆς σάλπιγγος, κατά τόν Ἱερόν Χρυσόστομον, τά σαλπίσματα θά εἶναι γιά νά μᾶς ξυπνήσουν, νά μᾶς σηκώσουν ὄρθιους, νά μᾶς φέρουν ἀγαλλίαση, νά τονίσουν τό ἐκπληκτικό γεγονός νά φέρουν πόνο σέ ὅσους
δέν θά ἁρπαγοῦν γιά προϋπάντηση τοῦ Κυρίου.
Πρίν ἐμφανιστεῖ ὁ Κύριος καί πρίν ἠχήσει ἡ σάλπιγγα τῆς Β' Παρουσίας του θά ἔχουν ἐκπληρωθεῖ ὅλες οἱ προφητεῖες ὅλων τῶν προφητῶν.
Οἱ τελευταῖες προφητεῖες θά εἶναι γιά τήν συγκέντρωση τῶν Ἰουδαίων στήν Παλαιστίνη, γιά τά προβλήματα καί τήν θλίψη πού θά δημιουργήσει ὁ ἐρχομός τοῦ Ἀντίχριστου, γιά τήν δράση τῶν προφητῶν Ἠλία καί Ἐνώχ, γιά τήν ἐπιστροφή τῶν Ἰουδαίων στόν Χριστιανισμό. Μέχρι καί τήν ἐκπλήρωση τῆς τελευταίας προφητείας, ὁ Ἰησοῦς Χριστός θά παραμένει στόν οὐρανό. Δέν θά ἀνεβοκατεβαίνει ὅπως τό θέλουν οἱ Πεντηκοστιανοί.
Ἔτσι διδάσκει ἡ Ἁγία Γραφή.
Ὁ ἄπ. Πέτρος τί εἶπε στούς Ἰσραηλίτες πού εἶχαν συγκεντρωθεῖ στήν στοά τοῦ Σολομῶντος στό Ἰουδαϊκό ναό μετά τό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ χωλοῦ: εἶπε κάτι πού δέν συμφωνεῖ καθόλου μέ τό ἐσχατολογικό διάγραμμα τῶν Πεντηκοστιανῶν: εἶπε ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἀναστήθηκε καί ἀναλήφθηκε στόν οὐρανό καί ὁ οὐρανός θά τόν κρατεῖ κοντά τοῦ μέχρι πού νά ἐκπληρωθοῦν ὅλα ὅσα προφητεύθηκαν ἀνά τούς αἰῶνες ἀπό τούς Ἁγίους Προφῆτες. Πράξ γ'21 .Αὐτός, ὁ Χριστός, εἶναι καθορισμένο νά μείνει στόν οὐρανό ὥσπου νά πραγματοποιηθοῦν ὅλα ὅσα εἶπε ὁ Θεός μέ τό στόμα ὅλων τῶν Ἁγίων Προφητῶν του ἀπό πολύ παλαιά.
Μόλις ἐκπληρωθεῖ καί ἡ τελευταία προφητεία τότε θά κατεβεῖ ὁ Χριστός, μία φορά θά κατεβεῖ, καί μέ τή φωνή του καί τήν Θεϊκή σάλπιγγα, θά ἀναστήσει τούς νεκρούς.
Μέ τούς ἀγγέλους του θά συγκεντρώσει τοῦ δίκαιους καί μέ τίς θεϊκές νεφέλες θά τούς βλέπει νά ἁρπάζονται καί νά τόν προϋπαντοῦν στόν ἀέρα καί νά ἑνώνονται αἰωνίως μέ τήν δόξα Του σάν σέ αἰώνιο πνευματικό γάμο.
Ἄς μήν μᾶς παραπλανοῦν λοιπόν οἱ Πεντηκοστιανοί μέ τίς μυθώδεις διδασκαλίες τους γιά ἀνεβοκατεβάσματα τοῦ Χριστοῦ, γιά πολλές ἀναστάσεις καί πολλές κρίσεις, καί ἄς μήν ξεχνοῦμε τό χωρίο Πράξεις γ'21 ὄν δεῖ οὐρανόν μέν δέξασθαι ἄχρι χρόνων ἀποκαταστάσεως πάντων ὧν ἐλάλησεν ὁ θεός διά στόματος πάντων, ἁγίων αὐτοῦ προφητῶν ἀπ' αἰῶνος, πού τόσο μισοῦν οἱ αἱρετικοί πού λέει ὅτι μία φορά θά κατεβεῖ ὁ Χριστός.
Ἄς μήν ἀκοῦμε τούς αἱρετικούς, αὐτοί διαστρεβλώνουν τίς ἀλήθειες τῆς Βίβλου, εἶναι τυφλοί ὁδηγοί......
https://www.egolpion.com/arpagh_praxeisg21.el.aspx