Ἕνας Ἄγγελος σὲ Θεία Λειτουργία

2016-11-11 08:21

     Κάποιος ἱερεύς, σὲ μία ἀγρυπνία, καὶ ἐνῶ εἶχε ἀρχίσει τὴν Προσκομιδή, δυσκολευόταν, τρόπον τινά, μὲ μόνο τὸ φῶς ἑνὸς κεριοῦ νὰ διαβάζει τὰ ὀνόματα.

     Ξαφνικά, διαπίστωσε ὅτι τὸ φῶς τοῦ κεριοῦ, ποῦ ἦταν παραπλεύρως, ὅλως περιέργως, ἐγένετο πιὸ δυνατό! Καὶ τότε ἀναρωτήθηκε:

     -Πώς είναι δυνατόν; Πώς φέγγει περισσότερο τώρα το κερί;

     Κι ὅπως γύρισε τὸ κεφάλι του, βλέπει νὰ στέκεται μπροστά του στὰ τρία τέσσερα μέτρα μὲ πολὺ σεβασμὸ καὶ εὐλάβεια ἕνας Ἄγγελος.

     Στὴν ἀρχὴ ἀπολιθώθηκε, μαρμάρωσε στὴ θέση του καὶ ἔκανε ἀρκετὴ ὥρα νὰ συνέλθει. Ἀλλὰ ἡ παρουσία τοῦ Ἀγγέλου, τοῦ γλύκανε τὴν ψυχὴ κατὰ τέτοιον τρόπον, ὥστε ἡ κατάνυξης μέσα του νὰ αὐξηθεῖ πολύ, νὰ ἀπόκτηση ἡ ψυχὴ τοῦ πολὺ μεγάλη γλυκύτητα, μία, τρόπον τινά, ἕνωση μὲ τὴν παρουσία τοῦ ἁγίου Ἀγγέλου. Καὶ παρόντος τοῦ ἁγίου Ἀγγέλου, τελείωσε τὴν ἱερὰ Πρόθεση, εἶπε τὸ «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία...» καὶ ἄρχισε τὴ Θεία Λειτουργία.

     Ὁ Ἄγγελος ἦταν πάντοτε παρών, μέχρι ποῦ τελείωσε καὶ τὴν Κατάλυση.

     Ὁ ἱερεὺς δὲν μποροῦσε νὰ συγκράτηση τὴν συγκίνησή του, τὴν κατάνυξη καὶ τὸ δέος, ποῦ τὸν εἶχε καταλάβει μπροστὰ σ' αὐτὴν τὴν παρουσία, διότι ἦταν ἕνα γεγονός, ποῦ τοῦ συνέβαινε πρώτη φορὰ στὴ ζωή του. Ἄλλωστε, αὐτὰ τὰ γεγονότα συμβαίνουν, δὲν ξέρω! πιθανὸν νὰ κάνω λάθος, μία-δύο φορὲς στὴ ζωὴ ἑνὸς εὐλαβοῦς καὶ ταπεινοῦ ἱερέως.

     Ἀσφαλῶς ὅμως θὰ ὑπάρχουν κι ἄλλοι ἅγιοι εὐλαβέστατοι καὶ χαριτωμένοι κληρικοὶ παντὸς βαθμοῦ, ποῦ ἔχουν θεϊκὲς ἀποκαλύψεις κάπως πιὸ συχνά! Ὁ Θεὸς γνωρίζει...

     Ὁ παππούλης, παρέμεινε στὴ θέση του. Δὲν ξεντύθηκε, κάθισε σὲ μία καρέκλα μέσα στὸ ἱερὸ Βῆμα καὶ συνεχῶς ἔκλαιγε. Ἔκλαιγε καὶ δὲν μποροῦσε νὰ συνέλθη ἀπὸ τὴν κατάνυξη, τὸ δέος καὶ τὴν συντριβὴ ποῦ ἐνίωθε.

     Ἔτσι παρέμεινε γιὰ ὥρα πολλὴ ἀπολαμβάνοντας μὲ συγκίνηση καὶ ταπείνωση ὅσα βίωσε στὴ Θεία Λειτουργία μὲ τὴν παρουσία τοῦ ἅγιου Ἀγγέλου.

     Ὁ διακριτικὸς καὶ ἅγιος Γέροντάς του μὲ διαβεβαίωσε γιὰ τὴν ἀλήθεια τοῦ γεγονότος.

     Ἀπὸ τότε ἡ πίστης τοῦ ἱερέως αὐτοῦ ἔγινε βράχος ἀκλόνητος, αὐτὸς δὲ μὲ πολὺ δέος στὴν καρδιὰ λειτουργοῦσε πλέον τὰ πανάχραντα Μυστήρια.