Ἕνα Κείμενο γιὰ τοὺς γονεῖς
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
ἐπιτρέψτε μου στὴν ἀγάπη σας νὰ ἐπικοινωνήσω μαζί σας, μὲ αὐτὸν τὸν ἀδόκιμο ἐνδεχομένως τρόπο, ἀλλὰ θὰ ἤθελα νὰ γίνω κοινωνὸς μαζί σας κάποιων σκέψεων - προβληματισμῶν, σχετικὰ μὲ τὰ παιδιά μας...
Εἴμαστε ὅλοι γονεῖς καὶ μεριμνοῦμε, ξεπερνώντας πολλὲς φορὲς τὰ ὅρια τῶν ἀντοχῶν μας, γιὰ τὴ σωστὴ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν μας. Προσπαθοῦμε νὰ μὴν τοὺς λείψει ἡ μόρφωση, ἡ ἔνδυση, ἡ τροφή. Ἀγωνιζόμαστε νὰ μὴ στερηθοῦν τὰ παιδιὰ μας, αὐτὰ ποὺ ἐμεῖς στερηθήκαμε, καὶ ἀξίζουν συγχαρητήρια σὲ ὅλους γιὰ τὸν κόπο μας αὐτό...
Ἀλλὰ ἀγαπητοὶ εἶναι ἀρκετὸ αὐτό; Μπορεῖ νὰ ζήσει ὁ ἄνθρωπος χωρὶς τὸ Χριστό;;; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ξεκάθαρα ΟΧΙ... Ὁ ἄνθρωπος ἔχει δημιουργηθεῖ νὰ ζεῖ σὲ κοινωνία μὲ τὸ Χριστό... Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς... Μακριὰ ἀπὸ τὸ Χριστὸ ὑπάρχει μόνο τὸ σκοτάδι καὶ ἡ ἐρημιά...
Ἀναλογίζομαι πολλὲς φορές, ὡς ἐφημέριος της ἐνορίας αὐτῆς, ἂν οἱ προσπάθειές μας, ὡς πρὸς αὐτὸ τὸν τομέα τῆς νεότητος εἶναι ἀρκετές... Ἡ ἀπάντηση ὅμως εἶναι ἀποστομωτική: ΟΧΙ... Ἐνδεχομένως ποτὲ νὰ μὴν εἶναι ἀρκετές... Τὸ παρήγορο ὅμως εἶναι ὅτι κάθε χρόνο οἱ ἐκκλήσεις τῆς ἐνορίας μας γιὰ συμμετοχὴ τῶν νέων παιδιῶν στὴ λειτουργία τῶν Κατηχητικῶν μας σχολείων βρίσκουν ὅλο καὶ μεγαλύτερη ἀνταπόκριση. Τὸ εὐχάριστο ἐπίσης εἶναι ὅτι θέτουν ὅλους ἐμᾶς (ἐνορία - κατηχητὲς) πρὸ τῶν εὐθυνῶν μας, οἱ ὁποῖες εἶναι τεράστιες...
Κλείνοντας αὐτὴ τὴ σύντομη ἐπικοινωνία μαζί σας, θὰ ἤθελα νὰ ἀπευθύνω γιὰ ἄλλη μία φορὰ στὴν ἀγάπη σας, ὄχι τὴν δική μου ἔκκληση, ἀλλὰ τὸ κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ μας: Ἀφῆστε - ἐμπιστευτεῖτε τὰ παιδιά σας, τὶς
ψυχὲς τῶν παιδιῶν σας στὸ Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του... Τὸ ἔχετε κάνει πολλοὶ μέχρι σήμερα, δὲν πρέπει νὰ ἐφησυχάσουμε μέχρι νὰ τὸ κάνουν ὅλοι...
Τὴν Κυριακὴ 2 Ὀκτωβρίου καὶ ὥρα 11:00 π.μ. θὰ τελεσθεῖ ὁ Ἁγιασμὸς γιὰ τὴν ἔναρξη τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων μας... Ἂς ἐνθαρρύνουμε τὰ παιδιά μας νὰ συμμετέχουν ἀνελλιπῶς στὸ Σχολεῖο τοῦ Χριστοῦ μας.... Μόνο να κερδίσουν ἔχουν...
Ὅλοι μαζὶ μὲ τὸ Χριστό, ὅλοι μαζὶ γιὰ τὸ Χριστό....
Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ
π. Ἀλέξανδρος Διγενὴς