Τό νοικοκυριό καί ἡ χριστιανική ἀνατροφή τοῦ παιδιοῦ (γέροντος Παϊσίου)
Γέροντος Παϊσίου
-Γέροντα , πῶς μπορεῖ μία νοικοκυρά νά ρυθμίση τίς δουλειές της , ὥστε νά ἔχη χρόνο καί γιά προσευχή; Τί ἀναλογία δηλαδή πρέπει νά ὑπάρχη ἀνάμεσα στήν ἐργασία καί στήν προσευχή;
-Οἱ γυναῖκες συνήθως δέν ἔχουν μέτρο στίς δουλειές τους .Θέλουν συνέχεια νά ἀνοίγουν δουλειές. Ἐνῶ ἔχουν πολλή καρδιά καί θά μποροῦσαν νά κάνουν πολύ καλό νοικοκυριό στήν ψυχή τούς , ξοδεύουν τήν καρδιά τους σέ ἀσήμαντα πράγματα. Ἄς ὑποθέσουμε ὅτι ἔχουμε ἕνα ποτήρι μέ ὡραία σχέδια, μέ γραμμές κ.λ.π. Καί ἄν δέν εἶχε γραμμές , τήν δουλειά τοῦ πάλι θά τήν ἔκανε. Ἐκεῖνες ὅμως πᾶνε στό κατάστημα καί ἀρχίζουν: « Ὄχι, τίς θέλω μέχρι ἐκεῖ τίς γραμμές, ὄχι ἔτσι, ὄχι ἀλλιῶς». Καί ἄν ἔχη καί κανένα λουλούδι, ε, τότε εἶναι πού σκιρτᾶ ἡ καρδιά! Ἔτσι ἡ γυναίκα καταστρέφει ὅλη τή δυναμικότητά της. Σπάνια θά βρής κανέναν ἄνδρα νά δώση προσοχή σέ κάτι τέτοια. Καί ἄν ἕνα πορτατίφ εἶναι λ.χ. εἶναι καφέ ἡ μαῦρο, οὔτε πού τό προσέχουν οἱ ἄνδρες. Ἀλλά ἡ γυναίκα θέλει κάτι ὄμορφο, χαίρεται, δίνει ἕνα κομμάτι τῆς καρδιᾶς της σέ αὐτό, ἄλλο κομμάτι σέ κάτι ἄλλο, ὅποτε τί μένει γιά τόν Χριστό; Τά χασμουρητά ἀπό τήν κούρασή της στήν ὥρα τῆς προσευχῆς.
Ὅσο ἀπομακρύνεται ἡ καρδιά τῆς γυναίκας ἀπό τά ὄμορφα, τόσο πλησιάζει τόν Χριστό. Καί ὅταν ἡ καρδιά δοθῆ στόν Χριστό, τότε ἔχει μεγάλη δύναμη! Εἶδα μία ψυχή αὐτές τίς μέρες πού ἔχει ἀφεθῆ τελείως στόν Θεό. Βλέπεις νά καίη μέσα τῆς μία γλυκιά φλόγα! Τά πάιρνη ὅλα στά ζεστά. Ἦταν τελείως κοσμική, ἀλλά εἶχε καλή διάθεση καί κάποια στιγμή τινάχθηκε ἡ σπίθα μέσα της. Χρυσαφικά, λοῦσα,ὅλα τά πέταξε.Τώρα ζῆ μέ μία ἁπλότητα! Ἀγωνίζεται, κάνει δουλειά πνευματική. Μέ τί θυσία κινεῖται! Ζήλεψε τούς Ἁγίους μέ τήν καλή ἔννοια. Τί κομποσχοίνι, τί νηστεῖες κάνει, τί Ψαλτήρι διαβάζει!...Φοβερό! Αὐτή τρέφεται μέ τήν ἄσκηση τώρα.
- Γέροντα, μία μητέρα μου εἶπε: «Εἶμαι ἀδύναμη σωματικά καί κουράζομαι πολύ. Οὔτε τίς δουλειές προλαβαίνω νά κάνω, οὔτε μου μένει χρόνος γιά προσευχή».- -Νά ἁπλοποιήση τήν ζωή της, γιά νά τῆς μένη χρόνος καί γιά προσευχή. Μέ τήν ἁπλότητα μία μητέρα μπορεῖ νά κάνη πολλή προκοπή. Ἄν μία μάνα ἔχει ἁπλοποιήσει τή ζωή της, ἀλλά κοπιάζει, γιατί ἔχει πολλά παιδιά, δικαιοῦται νά πῆ «κουράζομαι».Ἄν ὅμως χάνη τό χρόνο τῆς κοιτάζοντας πῶς θά παρουσιάση τακτοποιημένο τό σπίτι της στούς ξένους , τότε τί νά πῆ κανείς; Μερικές μητέρες , γιά νά τά ἔχουν ὅλα τακτοποιημένα στό σπίτι, περιορίζουν ἀσφυκτικά τά παιδάκια καί δέν τά ἀφήνουν νά μετακινήσουν μία καρέκλα ἤ ἕνα μαξιλάρι. Τούς ἐπιβάλουν στρατιωτική πειθαρχία, καί ἔτσι τά παιδιά , ἐνῶ γεννιοῦνται κανονικά, μεγαλώνουν δυστυχῶς βλαμμένα. Ἕνας μυαλωμένος ἄνθρωπος , ἄν δή σέ ἕνα σπίτι πού ἔχει πολλά παιδιά ὅλα τά πράγματα στήν θέση τους, θά βγάλη συμπέρασμα ὅτι ἤ τά παιδιά εἶναι βλαμμένα ἤ ἡ μάνα εἶναι βάρβαρη καί ἐπιβάλλει στρατιωτική πειθαρχία . Ὑπάρχει φόβος στήν ψυχή τῶν παιδιῶν , γι' αὐτό πειθαρχοῦν.
Μία φορά εἶχα πάει σέ ἕνα σπίτι μέ πολλά παιδιά. Πόση χαρά μου ἔδωσαν αὐτά τά παιδάκια μέ τίς παιδικές ἀταξίες τους , πού χαλοῦσαν τήν κοσμική τάξη-τό κάθε πράγμα στήν θέση του. Αὐτό εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀταξία, πού κουράζει πολύ τόν σημερινό ἄνθρωπο.Παλιά δέν ὑπῆρχαν πνευματικά βιβλία , γιά νά βοηθηθοῦν οἱ μητέρες μέ τήν μελέτη. Τώρα ὑπάρχουν ἕνα σωρό Πατερικά, ἕνα σωρό μεταφράσεις, ἀλλά δυστυχῶς οἱ περισσότερες μητέρες ἤ ἀσχολοῦνται μέ κάτι χαζά ἤ ἐργάζονται, γιά νά τά βγάλουν πέρα.Ἡ μάνα καλύτερα εἶναι νά ἀσχολῆται μέ τήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν , παρά νά καταπιάνεται σχολαστικά μέ τό νοικοκυριό, μέ τά ἄψυχα πράγματα. Νά τούς μιλάη γιά τόν Χριστό, νά τούς διαβάζη βίους Ἁγίων. Παράλληλα νά ἀσχολῆται καί μέ τό ξεσκόνισμα τῆς ψυχῆς της , γιά νά λαμποκοπάη πνευματικά. Ἡ πνευματική ζωή τῆς μητέρας θά βοηθήση ἀθόρυβα καί τίς ψυχές τῶν παιδιῶν της .Ἔτσι καί τά παιδιά θά ζοῦν χαρούμενα, καί ἐκείνη θά εἶναι εὐτυχισμένη ,γιατί μέσα της θά ἔχη τόν Χριστό. Ἄν ἡ μάνα δέν εὐκαιρῆ οὔτε ἕνα «Τρισάγιο» νά πῆ, πῶς θά ἁγιασθοῦν τά παιδιά της;
- Καί ὅταν, Γέροντα, μία μάνα ἔχη πολλά παιδιά καί πολλές δουλειές;
- Ὅταν κάνη τίς δουλειές στό σπίτι, δέν μπορεῖ συγχρόνως νά προσεύχεται; Ἐμένα ἡ μητέρα μου μοῦ ἔμαθε νά λέω τήν εὐχή. Ὅταν σάν παιδιά κάναμε καμμιά ἀταξία καί πήγαινε νά θυμώση, τήν ἄκουγα πού ἔλεγε: « Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον μέ». Ὅταν ἔβαζε τό ψωμί στό φοῦρνο ἔλεγε: « Εἰς τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας». Καί ὅταν ζύμωνε καί ὅταν μαγείρευε, πάλι ἔλεγε συνέχεια τήν εὐχή. Ἔτσι ἁγιαζόταν καί τό ψωμί καί τό φαγητό πού ἔκανε, ἁγιάζονταν καί αὐτοί πού τό ἔτρωγαν. Πόσες μητέρες πού εἶχαν ἁγία ζωή εἶχαν καί ἁγιασμένα παιδιά! Νά, ἡ μητέρα τοῦ Γέροντα Χατζή-Γεώργη. Ἀκόμα καί τό γάλα αὐτῆς τῆς εὐλογημένης μάνας, πού θήλαζε ὁ Γαβριήλ -τό κατά κόσμον ὄνομα τοῦ Γέροντα Χατζή-Γεώργη ἦταν ἀσκητικό! Εἶχε ἀποκτήσει δύο παιδιά καί ὕστερα ζοῦσαν μέ τό σύζυγό της ἐν παρθενία, ἀγαπημένοι σάν ἀδέλφια. Εἶχε ἀσκητικό πνεῦμα ἀπό μικρή, γιατί εἶχε ἀδελφή μοναχή ,ἀσκήτρια,τήν ὁποία ἐπισκεπτόταν καί ἀργότερα μέ τά παιδιά της . Ὁ πατέρας τοῦ Γαβριήλ ἦταν καί αὐτός εὐλαβής καί ἀσχολοῦνταν μέ τό ἐμπόριο, γί αὐτό τόν περισσότερο καιρό τόν περνοῦσε στά ταξίδια. Αὐτό ἔδινε τήν εὐκαιρία στήν μητέρα του νά ζῆ ἁπλά, νά μή «μεριμνᾶ καί τυρβάζη περί πολλά», νά τόν παίρνη μαζί της καί νά ἀγρυπνή μέ ἄλλες γυναῖκες πότε στίς σπηλιές καί πότε στά ἐξωκκλήσια. Γί αὐτό μετά ἔφτασε σέ τέτοια μέτρα ἁγιότητος.Ἡ εὐλάβεια τῆς μητέρας ἔχει μεγάλη σημασία. Ἄν ἡ μητέρα ἔχει ταπείνωση, φόβο Θεοῦ, τά πράγματα μέσα στό σπίτι πᾶνε κανονικά. Γνωρίζω νέες μητέρες πού λάμπει τό πρόσωπό τους , ἄν καί δέν ἔχουν ἀπό πουθενά βοήθεια. Ἀπό τά παιδιά καταλαβαίνω σέ τί κατάσταση βρίσκονται οἱ μητέρες.
Ἀπό τό https://orthodoxigynaika.blogspot.gr/2011/09/blog-post_28.html