Παιδιά καί νηστεία (γέροντος Παϊσίου)
Γέροντος Παϊσίου
Γέροντα, παιδάκια πέντε-ἔξι ἐτῶν πρέπει νά νηστεύουν πρίν ἀπό τήν θεία κοινωνία;
Τουλάχιστον τό βράδυ νά ἔχουν φάει λαδερό φαγητό. Ἀλλά αὐτό εἶναι καί θέμα Πνευματικοῦ. Καλύτερα ἡ μητέρα νά ρωτήσει τόν Πνευματικό, γιατί μπορεῖ τό παιδάκι νά ἔχει πρόβλημα μέ τήν ὑγεία του καί νά πρέπει λ.χ. νά πιεῖ γάλα.
Γέροντα, ἕνα παιδάκι πόσο πρέπει νά νηστεύει;
Ἄν τό παιδί εἶναι γερό, ἔχει ὑγεία, μπορεῖ νά νηστεύει. Ἄλλωστε τώρα ὑπάρχουν ἕνα σωρό τροφές νηστίσιμες. Παλιά τά παιδιά νήστευαν καί ὅλη μέρα ἔτρεχαν καί ἔπαιζαν, ἀλλά ἔτρωγαν πολλές φορές. Στά Φάρασα, τήν Μεγάλη Σαρακοστή ὅλοι, μικροί-μεγάλοι, ἔκαναν ἐνάτη. Μάζευαν οἱ γονεῖς τά παιδιά στό Κάστρο, τούς ἔδιναν παιχνίδια, γιά νά παίζουν, καί στίς τρεῖς τό ἀπόγευμα, πού χτυποῦσε ἡ καμπάνα γιά Προηγιασμένη, πήγαιναν καί κοινωνοῦσαν.
Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος: «Τά παιδιά ,ὅταν παίζουν ὅλη τήν ἡμέρα, δέν θυμοῦνται τό φαγητό. Τώρα πού θά βοηθήσει καί ὁ Χριστός, δέν θά ἀντέξουν;» Καί οἱ μεγάλοι, ὅταν δέν νηστεύουν, ἐλέγχονται βλέποντας τά παιδιά νά νηστεύουν. Ὅταν μικρός δούλευα μέ τόν μάστορά μου γιά πολύ καιρό σέ κάποιο σπίτι καί τρώγαμε ἐκεῖ, Τετάρτη καί Παρασκευή ἔφευγα καί πήγαινα νά φάω στό σπίτι μου, γιατί αὐτοί δέν νήστευαν. Μία φορά, Τετάρτη ἦταν. Ἔφεραν νά μέ κεράσουν μπακλαβά. «Εὐχαριστῶ, τούς εἶπα, ἀλλά νηστεύω». «Γιά δές, εἶπαν, μικρό παιδί νά νηστεύει καί ἐμεῖς μεγάλοι ἄνθρωποι νά τρῶμε!».
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ' - «Οἰκογενειακή ζωή».
Ἀπό τό https://www.agioritikovima.gr/didaches/geronta-paisiou/25911-gerontas-paio